Αποζημιώσεις για φυλακίσεις από δικαστικά λάθη
Γράφει ο Σταύρος Λιλόγλου
Γράφει ο Σταύρος Λιλόγλου
Για πρώτη φορά στα ελληνικά χρονικά, το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας άνοιξε το δρόμο για αποζημιώσεις από δικαστικά λάθη που οδήγησαν στη φυλακή αθώους πολίτες.
Η καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο οδήγησε τους δικαστές του Αρείου Πάγου να δεχτούν να επαναληφθεί στις 17 Δεκεμβρίου 2008 από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων η διαδικασία για την καταβολή αποζημίωσης στον 49χρονο Κ.Ν., ο οποίος, αν και αθώος, παρέμεινε στο κελί του Κορυδαλλού επί 547 ημέρες.
Σύμφωνα με αποκαλύψεις του "Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής" η απόφαση του ΣΤ' Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου (1431/2008) καλεί το δικαστήριο να εξετάσει με άλλη σύνθεση εάν συντρέχει περίπτωση αποζημίωσης του 49χρονου για το χρονικό διάστημα της προσωρινής κράτησής του. Η εξέλιξη αυτή ανοίγει το δρόμο για τη δικαίωση και άλλων πολιτών που πέρασαν την ίδια δοκιμασία, όντας ουσιαστικά αθώοι από οποιοδήποτε αδίκημα.
Επιπλέον, απευθύνεται και προς τους Έλληνες δικαστές, οι οποίοι καλούνται να είναι περισσότερο προσεκτικοί στον τρόπο με τον οποίο αξιολογούν το αποδεικτικό υλικό και επιβάλλουν προφυλακίσεις ή αποφασίζουν ν' αρνηθούν οποιαδήποτε αποζημίωση απέναντι σε όσους ταλαιπωρήθηκαν άδικα από το δικαστικό σύστημα.
Οι δικαστές του Αρείου Πάγου απευθυνόμενοι στους εφέτες, τους κρίνουν λέγοντας «μολονότι δεν είχαν τέτοια εξουσία, ότι δεν συνέτρεχε περίπτωση αποζημιώσεως του αθωωθέντος κατηγορουμένου, χωρίς να υποβληθεί από αυτόν σχετική αίτηση και χωρίς να ακούσουν τον ίδιο ή το δικηγόρο του».
Για την απαράδεκτη, πολύχρονη και εντελώς άδικη ταλαιπωρία που υπέστη ο 49χρονος, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο καταδίκασε το Μάρτιο του 2006 την Ελλάδα και την υποχρέωσε να του καταβάλει αποζημίωση 21.500 ευρώ, για «υλική ζημία» και «ηθική βλάβη», αλλά και για «δικαστικά έξοδα» και «δαπάνες».
Σύμφωνα πάντα με τον "ΕΤ Κ", εντύπωση προκαλεί η επισήμανση-παρατήρηση που καταγράφεται στο σκεπτικό της απόφασής του: «Το Δικαστήριο έχει ήδη αποδοκιμάσει την πρακτική των ελληνικών δικαστηρίων να απορρίπτουν τις αιτήσεις περί αποζημιώσεως των προσώπων που έχουν τεθεί σε προσωρινή κράτηση και στη συνέχεια έχουν αθωωθεί, χωρίς επαρκή αιτιολογία».