Η δίωξη αφορά το αδίκημα της κακουργηματικής απιστίας στην υπηρεσία κατά συναυτουργία και κατ’ εξακολούθηση με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου 1608/1950 περί καταχραστών του δημοσίου και στρέφεται σε βάρος 10 μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας ΑΜΕΛ Α.Ε. Η υπόθεση μάλιστα ανατέθηκε σε ανακριτή αρμόδιο για θέματα διαφθοράς κρατικών λειτουργών. Η Εισαγγελία πάντως έθεσε στο αρχείο, ένα σκέλος της δικογραφίας που αφορούσε το χρονικό διάστημα από 31-3-2004 έως 2007, κρίνοντας πως δεν προέκυψαν επαρκή στοιχεία για να προχωρήσει στην άσκηση ποινικών διώξεων ως προς αυτό. Το πόρισμα-φωτιά του Λ. Ρακιντζή Για την υπόθεση αυτή είχε προηγηθεί προκαταρκτική εξέταση μετά το πόρισμα του επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρου Ρακιντζή, σύμφωνα με το οποίο οι αθρόες προσλήψεις υπεράριθμου προσωπικού κυρίως την προεκλογική περίοδο (Αύγουστος-Σεπτέμβριος 2009), επιβάρυναν σημαντικά τις λειτουργικές δαπάνες της ΑΜΕΛ (Αττικό Μετρό Εταιρεία Λειτουργίας) και οδήγησαν για πρώτη φορά την εταιρεία να παρουσιάσει το 2009 έλλειμμα πάνω από 22 εκατομμύρια ευρώ, αφού η αναλογία του κόστους μισθοδοσίας προς τα συνολικά έσοδα αυξήθηκε από 48% το 2007 σε 74% το 2009. Χαρακτηριστική είναι η διαπίστωση του πορίσματος πως οι προσληφθέντες εμφανίζουν όμοια χαρακτηριστικά, όπως για παράδειγμα τόπος καταγωγής, κυρίως νομοί Λαρίσης και Ροδόπης, εργασιακή εμπειρία στο Δημόσιο ως συμβασιούχοι, ή εργαζόμενοι σε γραφεία βουλευτών και γενικών γραμματέων, βιογραφικά σταλμένα από fax τέως υπουργού, πολλές φορές η συνέντευξη γινόταν μετά την πρόσληψη, ενώ για 17 από αυτούς έγινε πρόσληψη παρά την αρνητική αξιολόγηση από στελέχη της ΑΜΕΛ.
πηγη