Μεγαλύτερη χαρά πήρε ο Γιώργος Μπαρτζώκας για την πρόκριση της Λοκομοτίβ Κουμπάν στο Final 4, του Βερολίνου, από την Ευρωλίγκα που κατέκτησε με τον Ολυμπιακό στο Λονδίνο, όπως τουλάχιστον δήλωσε ο ίδιος στο επίσημο σάιτ της ομάδας του.
Eξήγησε το σκεπτικό του όπως θα δείτε στη συνέχεια, αλλά... όπως και να το κάνουμε αγαπητέ κόουτς, άλλο κατάκτηση της Ευρωλίγκας και άλλο... πρόκριση στο φάιναλ φορ. Και η Φενέρ προκρίθηκε πέρσι και δεν έβλεπε την ώρα να μπει στο αεροπλάνο να γυρίσει πίσω με την ψυχρολουσία που γνώρισε.
Επίσης, άλλο να είσαι ένας επαγγελματίας προπονητής σε μία ξένη ομάδα, και άλλο να είσαι επαγγελματίας προπονητής στη χώρα σου, στην ομάδα που αγαπάς από παιδί και είσαι οπαδός της -όπως τουλάχιστον διατυμπανίζεις-.
Πόσο μάλλον όταν σηκώνεις μέσα σε απίστευτη και... προσωπική αποθέωση (θυμάσαι το "σας... γλεντάει ο Μπαρτζώκας;") το βαρύτιμο τρόπαιο.
Κατανοητό το μεθύσι για την επιτυχία με την Κουμπάν του... μεγάλου μπάτζετ, κατανοητή και η πικρία για τον τρόπο με τον οποίο έφυγες από τον Ολυμπιακό και δεν σου άρμοζε (το αν έπρεπε να φύγεις είναι... άλλη υπόθεση), αλλά καλό θα είναι να προσέχουμε τι λέμε επειδή τα γραπτά μένουν... Και ειδικά όταν αναφερόμαστε σε στιγμές που έχουν χαρίσει δάκρυα χαρά σε πολλές χιλιάδες οπαδούς του Ολυμπιακού... Αυτά από εμάς και κλείνει η... παρένθεση.
Ο Έλληνας κόουτς, είπε :
«Κατά τη διάρκεια της σεζόν πίεσα τους παίκτες να φτάσουν στα όριά τους. Αλλά, στα τελευταία δύο ματς δεν χρειαζόταν. Όλοι κατάλαβαν πως έπρεπε να δώσουν το μάξιμουμ. Στο τελευταίο ματς δεν ήμουν νευρικός, γιατί πιστεύω στην ομάδα. Αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της σεζόν αποδείξαμε το μαχητικό μας πνεύμα και μετά τη νίκη στο τέταρτο παιχνίδι της σειράς, ήξερα πως δεν πρόκειται να χάσουμε αυτή την ευκαιρία. Είναι ευκαιρία ζωής. Απλά, έπρεπε να μείνουμε πιστοί στο πλάνο μας».
Για το αν χαρά της πρόκρισης ισοδυναμεί με την κατάκτηση της Ευρωλίγκας με τον Ολυμπιακό:
«Πολύ καλή ερώτηση. Μπορώ να πω πως είμαι πιο χαρούμενος τώρα, από τότε. Πριν πάω εκεί, ο Ολυμπιακός ήταν ήδη πρωταθλητής Ευρώπης και είχε ένα πολύ ταλαντούχο σύνολο, με μερικούς έμπειρους παίκτες. Αλλά, στη Λοκομοτίβ έπρεπε να χτίσουμε μία ομάδα από την αρχή το καλοκαίρι, καθώς ήρθαν αρκετοί παίκτες και προπονητές… Από ‘κει και πέρα, θα έπρεπε να μάθω να δουλεύω με πολλές πτήσεις. Ξέρω πως το λέω συνέχεια, αλλά δεν είναι εύκολο να δουλεύεις ταξιδεύοντας από το Κράσνονταρ στην υπόλοιπη Ευρώπη».
Για το πότε κατάλαβε πως η Λοκομοτίβ είναι για μεγάλα πράγματα:
«Όπως είπα και πριν, κατά τη διάρκεια της σεζόν σκεφτόμουν μόνο το επόμενο παιχνίδι. Έτσι έμαθα να σκέφτομαι. Ενδεχομένως, αυτό να ήρθε από την εμπειρία. Να επικεντρώνεσαι για τις επόμενες 2-3 ημέρες και να μην σκέφτεσαι τίποτε άλλο. Αυτό πέρασα και στους παίκτες. Εάν πεις το Σεπτέμβριο: “Πάμε να κατακτήσουμε την Ευρωλίγκα” τότε θα αποτύχεις. Πρέπει να λες στους παίκτες πως: “Στην επόμενη προπόνηση θα πρέπει να γίνουμε καλύτεροι από τον προηγούμενο αγώνα. Να γίνουμε πιο ομαδικοί και να βοηθάει ο ένας τον άλλον”. Την ίδια φιλοσοφία είχα και στον Ολυμπιακό. Όταν ήταν ήδη πρωταθλητής Ευρώπης, δεν είπα στους παίκτες: “Πάμε να πάρουμε ξανά το τρόπαιο”. Έτσι, κάναμε μικρά βήματα».