ΓΙΑΝΝΗΣ Π. ΤΡΑΓΑΚΗΣ : "Οι Ηρωίδες Γυναίκες του Δυρού"Η Πατρίδα και η Ιστορία κάποια ασήμαντα ή και ανύπαρκτα γεγονότα τα έχουν κάνει σημαντικά και υπαρκτά, ενώ κάποια άλλα σημαντικότατα δεν τα έχουν φωτίσει όσο θα έπρεπε.
Ένα τέτοιας εμβέλειας μέγα ιστορικό γεγονός μας χάρισαν οι απλοί θεριστές, γυναίκες, γέροντες και παιδιά της Μάνης και κατέκτησαν την πιο επίζηλη θέση στη νεότερη Ιστορία μας.
Η Πατρίδα και η Ιστορία κάποια ασήμαντα ή και ανύπαρκτα γεγονότα τα έχουν κάνει σημαντικά και υπαρκτά, ενώ κάποια άλλα σημαντικότατα δεν τα έχουν φωτίσει όσο θα έπρεπε.
Ένα τέτοιας εμβέλειας μέγα ιστορικό γεγονός μας χάρισαν οι απλοί θεριστές, γυναίκες, γέροντες και παιδιά της Μάνης και κατέκτησαν την πιο επίζηλη θέση στη νεότερη Ιστορία μας.
Μάθημα ελευθερίας υπήρξε η μάχη της Βέργας ή αλλιώς η λεγόμενη μάχη του Αλμυρού, η οποία διεξήχθη κατά το κρίσιμο πενθήμερο μεταξύ 21ης και 25ης Ιουνίου 1826, στην άγρια περιοχή του Δυρού και των πέριξ αυτού Μανιάτικων χωριών και περιοχών.
Η εκστρατεία του Ιμπραήμ με όλες του τις δυνάμεις, πεζικές, ιππικές, ναυτικές κάλυψαν χρονικά όλο το καλοκαίρι του 1826 και τοπικά όλη την έκταση της Μάνης και έδωσε την ευκαιρία σε όλους τους Μανιάτες και σε όλους τους ηρωικούς συμπολεμιστές τους να συνθέσουν ένα έπος επιβλητικό.
Η αυταπάρνηση, η τόλμη, το θάρρος, η ανδρεία και πατριωτική Αρετή των θρυλικών ηρωίδων δρεπανοφόρων Μανιατισσών λάμπρυναν τον Ιερό Αγώνα του '21 και διέσωσαν την φυλή και την Πατρίδα από βέβαιο αφανισμό.
Ο Ακαδημαϊκός Διονύσιος Κόκκινος
αναφερόμενος στη μάχη του Δυρού και ιδιαίτερα στις ηρωίδες της Μάνης, τους αφιερώνει τα ακόλουθα λυρικά λόγια:
«…Δια μίαν ακόμη φοράν, η δραματική και ηρωική πραγματικότης υπερέβη τας συλλήψεις των θρύλων κατά τον Ιερόν Αγώνα της ανεξαρτησίας μας. Όλα όσα αναφέρονται δια τας γυναίκας της Μάνης, που έτρεξαν εις την μάχη και κρατούσαν αντί όπλων δρεπάνια, ρόπαλα και πέτρας, ξεπερνούν την φαντασία. Είναι ασύλληπτου πολεμικού μεγαλείου. Η Μάνη μας έδωσε νέες Αμαζόνες…».
Μάνη, ένας τόπος φωτεινός και ελεύθερος, τόπος των βράχων, των πύργων και των εκκλησιών, τόπος της θάλασσας, της πέτρας και της ελιάς,τόπος του μοιρολογιού, της περηφάνιας και της ελευθερίας.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΙΛΟΓΛΟΥ
Ένα τέτοιας εμβέλειας μέγα ιστορικό γεγονός μας χάρισαν οι απλοί θεριστές, γυναίκες, γέροντες και παιδιά της Μάνης και κατέκτησαν την πιο επίζηλη θέση στη νεότερη Ιστορία μας.
Η Πατρίδα και η Ιστορία κάποια ασήμαντα ή και ανύπαρκτα γεγονότα τα έχουν κάνει σημαντικά και υπαρκτά, ενώ κάποια άλλα σημαντικότατα δεν τα έχουν φωτίσει όσο θα έπρεπε.
Ένα τέτοιας εμβέλειας μέγα ιστορικό γεγονός μας χάρισαν οι απλοί θεριστές, γυναίκες, γέροντες και παιδιά της Μάνης και κατέκτησαν την πιο επίζηλη θέση στη νεότερη Ιστορία μας.
Μάθημα ελευθερίας υπήρξε η μάχη της Βέργας ή αλλιώς η λεγόμενη μάχη του Αλμυρού, η οποία διεξήχθη κατά το κρίσιμο πενθήμερο μεταξύ 21ης και 25ης Ιουνίου 1826, στην άγρια περιοχή του Δυρού και των πέριξ αυτού Μανιάτικων χωριών και περιοχών.
Η εκστρατεία του Ιμπραήμ με όλες του τις δυνάμεις, πεζικές, ιππικές, ναυτικές κάλυψαν χρονικά όλο το καλοκαίρι του 1826 και τοπικά όλη την έκταση της Μάνης και έδωσε την ευκαιρία σε όλους τους Μανιάτες και σε όλους τους ηρωικούς συμπολεμιστές τους να συνθέσουν ένα έπος επιβλητικό.
Η αυταπάρνηση, η τόλμη, το θάρρος, η ανδρεία και πατριωτική Αρετή των θρυλικών ηρωίδων δρεπανοφόρων Μανιατισσών λάμπρυναν τον Ιερό Αγώνα του '21 και διέσωσαν την φυλή και την Πατρίδα από βέβαιο αφανισμό.
Ο Ακαδημαϊκός Διονύσιος Κόκκινος
αναφερόμενος στη μάχη του Δυρού και ιδιαίτερα στις ηρωίδες της Μάνης, τους αφιερώνει τα ακόλουθα λυρικά λόγια:
«…Δια μίαν ακόμη φοράν, η δραματική και ηρωική πραγματικότης υπερέβη τας συλλήψεις των θρύλων κατά τον Ιερόν Αγώνα της ανεξαρτησίας μας. Όλα όσα αναφέρονται δια τας γυναίκας της Μάνης, που έτρεξαν εις την μάχη και κρατούσαν αντί όπλων δρεπάνια, ρόπαλα και πέτρας, ξεπερνούν την φαντασία. Είναι ασύλληπτου πολεμικού μεγαλείου. Η Μάνη μας έδωσε νέες Αμαζόνες…».
Μάνη, ένας τόπος φωτεινός και ελεύθερος, τόπος των βράχων, των πύργων και των εκκλησιών, τόπος της θάλασσας, της πέτρας και της ελιάς,τόπος του μοιρολογιού, της περηφάνιας και της ελευθερίας.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΙΛΟΓΛΟΥ