Για τον βίο και την πολιτεία του Στέλιου Σταυρίδη, καθώς και για τον βάλτο στον οποίο βρίσκονται μονίμως οι ιδιωτικοποιήσεις θα διαβάσετε στις οικονομικές σελίδες της «κυριακάτικης δημοκρατίας». Η στήλη θα περιοριστεί σε μια άλλη ιστορία που (ίσως και εντελώς συμπτωματικά) κυκλοφορεί στην Κεφαλλονιά, χωρίς να είναι βέβαιο ότι έχει σχέση με τον τέως πρόεδρο του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, ο οποίος δηλώνει ότι δεν έχει ανάγκη από λεφτά γιατί έχει «προίκα αφάγωτη» από τη σύζυγό του που προέρχεται από πλούσια κεφαλλονίτικη οικογένεια, ονόματι Γασπαράτου.
Ενας από τους εμπόρους της Κεφαλλονιάς λοιπόν την περίοδο της Κατοχής (τον Σεπτέμβριο του 1943 οι Γερμανοί κατάσφαξαν περί τους 10.000 Ιταλούς στρατιώτες της Μεραρχίας Acqui και κατέλαβαν το νησί) πλούτισε πουλώντας ζαχαρωτά για τα παιδιά. Πλούτισε όχι μόνο επειδή πουλούσε την πραμάτεια του μια λίρα την οκά, αλλά και επειδή δεν ήταν εξ ολοκλήρου από ζάχαρη: μεγάλο τμήμα τους είχε ως πρώτη ύλη της μαρμαρόσκονη, την οποία κατάπιναν οι ανυποψίαστοι πελάτες του επιχειρηματία.
Ο έμπορος, χάρη στην Κατοχή, έγινε πολύ πλούσιος και μία από τις δύο κόρες του βραβεύτηκε σχεδόν δύο δεκαετίες αργότερα σε διαγωνισμό ομορφιάς. Εκεί, γύρω στο 1958, ολόκληρο το νησί υποδέχτηκε την όμορφη κοπέλα εν μέσω χειροκροτημάτων και ιαχών. Ξαφνικά, ένας από το πλήθος...
ο οποίος δεν είχε ξεχάσει τη δράση του πατρός της κατά την περίοδο των Ιταλών και εν συνεχεία των Γερμανών, φώναξε: «Εσύ δεν είσαι Μις Ομορφιά. Είσαι η Μις Μαρμαρόσκονη!» και χάλασε την πανηγυρική ατμόσφαιρα.
Το 'χει άραγε η μοίρα της χώρας να αναλαμβάνουν ακόμα και σήμερα κρίσιμες θέσεις οι των οικογενειών που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές ή επωφελήθηκαν από τα δεινά του ελληνικού λαού επί Κατοχής για να πλουτίσουν;

dimokratianews.gr
 
Top