Ήθελε μεγάλη προσπάθεια να καταστρέψεις μια πόλη σαν τον Πειραιά αλλά για άλλη μια φορά σαν γνήσιοι Έλληνες τα καταφέραμε.
Οι κεντρικοί δρόμοι που μέσα σε ελάχιστα λεπτά μπορούσες τόσο να βγεις όσο και να μπεις στην πόλη αποφασίστηκε ότι πρέπει να γίνουν μονόδρομοι και να έρθει ένα άχρηστο μέσο που ελάχιστοι χρησιμοποιούν καθημερινά και κανείς δεν ζήτησε στην τελική.
Η μονοδρόμηση της Πειραϊκής που ξεκινάς από κάποια σημείο, φτάνεις Πασαλιμάνι και από εκεί πάμε πάλι τον γύρο του Πειραιά για να γυρίσουμε στο αρχικό.
Γιατί όλοι το ήξεραν ότι η διπλής φοράς Πειραϊκή ήταν το πρόβλημα, όχι αυτή η απαγόρευση στάθμευσης που δεν τηρείται ΠΟΤΕ και τις μέρες με μεγάλη κίνηση τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα είναι σε δεξιά και αριστερά πλευρά.
Το αποκορύφωμα όλων είναι τα έργα στα στενά και τις γειτονιές του Πειραιά. Σε ρυθμούς που μέχρι και η Πηνελόπη θα ζήλευε. Σκάβουμε, φτιάχνουμε κάτι, αφήνουμε ανοιχτές τρύπες (με λίγα καλύμματα που δεν σου εγγυάται κανείς ότι την νύχτα δεν θα βρεθείς μέσα), κλείνουμε την τρύπα. Μετά από έναν μήνα θυμόμαστε ότι έπρεπε να γίνει κι άλλη δουλειά στο ΙΔΙΟ σημείο, σκάψε ξανά και πάλι από την αρχή η ίδια ιστορία για κανένα χρόνο.
ΥΓ1. Αλήθεια άσφαλτο γιατί βάλατε; Αφού μέσα σε 5 μήνες την σκάψατε τρία σημεία πάνω από πέντε φορές.
ΥΓ2. Για όλα τα παραπάνω ευθύνεσαι εσύ Πειραιώτη και το γιατί το ξέρεις πολύ καλά.