Πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία λόγω της αθρόας προσέλευσης κόσμου η πρώτη συγκέντρωση ενάντια στην επέκταση προς νότο του λιμανιού του Πειραιά. Ο αριθμός των συμμετεχόντων ήταν πολύ μεγάλος και με διαθέσεις πολύ δυνατές να αποτρέψουν το έργο αυτό κάτι που έδειξαν με την ψήφιση του κειμένου που τους καταθέσαμε. Η εκδήλωση τελικά διενεργήθηκε στο προαύλιο χώρο τελικά του 54ο Δημοτικού σχολείου στην Πειραική διότι ο εσωτερικός χώρος εκδηλώσεων ήταν αδύνατο να χωρέσει τόσο κόσμο. Στην εκδήλωση αυτή παραθέτω την εισήγηση μου και ευχαριστώ όλους όσους συμμετείχαν και βοήθησαν σε αυτή την πρώτη και σίγουρα όχι μοναδική εκδήλωση διαμαρτυρίας
Εισήγηση Τετάρτη 25/04/2018 54ο Δημοτικό Σχολείο
Καλησπέρα σε όλους και ευχαριστούμε πολύ για την παρουσία σας
Θα ξεκινήσω την ενημέρωση σα,ς διότι ουσιαστικά πρωτίστως θέλουμε να καταλάβετε γιατί είμαστε εδώ, έλεγα λοιπόν ότι θα ξεκινήσω την κουβέντα μας με μία ελεύθερη ερμηνεία στα λόγια ενός πολύ γνωστού μας σοφού όπου είπε το εξής
«Όμως δεν θα γνωρίσουμε την αλήθεια αν δεν καταλάβουμε την αιτία»
Πρόκειται για περίφημα τέσσερα αίτια του Αριστοτέλη,
έτσι λοιπόν ας αναζητήσουμε
-
γιατί είμαστε εδώ,
-
ποιο το πρόβλημα, τι επιπτώσεις θα έχει,
-
και τι μπορεί να μη γίνει και να γίνει.
Γιατί είμαστε εδώ
Αμέσως έρχεται στην συζήτηση μας το ερώτημα δικαιούμαστε να μιλάμε για αυτούς τους σχεδιασμούς, έχουμε το δικαίωμα να πούμε την γνώμη μας;
Σύμφωνα με την Σύμβαση του Aarhous για την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στην λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στην δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα έχει υπογραφεί από την Ελλάδα στις 25 Ιουνίου 1998 και κυρώθηκε από τη χώρα μας με το νόμο 3422/12-12-2005 (ΦΕΚ Α 303/13.12.2005). Η σύμβαση αυτή έχει 3 πυλώνες και για να μη μακρηγορούμε ο 2ος πυλώνας αναφέρετε
στην συμμετοχή του κοινού στην λήψη αποφάσεων που αφορά ή εστιάζεται σε μια συγκεκριμένη δραστηριότητα (άρθρο 6), στην προετοιμασία περιβαλλοντικών σχεδίων, προγραμμάτων και πολιτικών (άρθρο 7), και στην προετοιμασία νόμων, κανονισμών και νομικά δεσμευτικών κανόνων (άρθρο 8).
Από αυτά πολύ εύκολα συμπεραίνουμε ότι έχουμε κάθε δικαίωμα να έχουμε άποψη.
Όπως σας λέμε και στην πρόκληση που σας διανείμαμε επίκειται η έγκριση για την κατασκευή νέας προβλήτας στην είσοδο του λιμανιού μπροστά από την Σχολή των Ναυτικών Δοκίμων
Ποιο είναι το πρόβλημα
Το λιμάνι του Πειραιά είναι κατασκευασμένο σε ένα φυσικό λιμάνι, κόλπο αν θέλετε, και η πόλη είναι διαμορφωμένη τριγύρω από αυτό. Ειδικότερα ο λόφος της Καλλίπολης είναι σε άμεση επαφή με τις προβλήτες των κρουαζιερόπλοιων βρίσκεται σε υψομετρική διαφορά με το λιμάνι γεγονός που ρύποι όπως οξείδια του αζώτου και αιωρούμενα μικροσωματίδια επικάθονται πάνω από τα κεφάλια μας και εισπνέονται φυσικά από όλους μας.
Οι ρύποι αυτοί έχουν ως πηγές την λειτουργία του λιμανιού, την κίνηση αυτοκινήτων και φορτηγών εδώ να κάνω μια σημείωση ότι σωματίδια δημιουργούνται και από τα λάστιχα των οχημάτων.
Ειδικότερα ένα κρουαζιερόπλοιο σε 10 ώρες λειτουργίας, διότι κατά την παραμονή του στο λιμάνι ως θέση homeport δεν σβήνει τις μηχανές, εκπέμπει τόση ποσότητα οξειδίων του αζώτου όσο εκπέμπουν 5000 αυτοκίνητα σε απόσταση 2000 χιλιομέτρων, εκτός αυτού έχουμε και την κυκλοφοριακή επιβάρυνση από λεωφορεία και φορτηγά προμηθειών, 60 λεωφορεία 4 φορές την ημέρα, συν διπλά τουριστικά λεωφορεία, VAN VIP, ταξί όλα καίνε πετρέλαιο το κυριότερο ρυπογόνο και δημιουργό των επικινδύνων αυτών ρύπων.
Είναι επικίνδυνοι το αναγνωρίζουν όλοι. Στο Πειραιά επίσης το αναγνωρίζουν όλοι. Πρόσφατα π.χ. ο κύριος Βοιδονικόλας αντιδήμαρχος δήλωσε σε μία ομιλία του ότι απαιτείται δράση για την μείωση των αιωρούμενων σωματιδίων κυρίως με την δημιουργία σταθμών ηλεκτροδότησης πλοίων.
Σημειώνουμε εδώ ότι στο πενταετές πρόγραμμα που είναι το Master Plan δεν γίνεται καμία συζήτηση για τέτοιες επενδύσεις.
Ο κύριος Κόντες πρόεδρος των εφοπλιστών κρουαζιερόπλοιων μιλάει για ανάγκη κατασκευής 25 τέτοιων σταθμών στο Πειραιά.
Δεν έχει καταγραφεί καμία πρόοδο στην εγκατάσταση φίλτρων σύμφωνα με την διεθνή οργάνωση NABU , συγκεκριμένα αναφέρει ότι «Η ρύπανση από τη βιομηχανία κρουαζιερόπλοιων εξακολουθεί να είναι τεράστια, παρά τις απαιτήσεις ότι τα νεότερα σκάφη είναι καθαρά και πράσινα. Καμία εταιρεία δεν συνιστάται στις κατατάξεις κρουαζιερόπλοιων του NABU για το 2017, οι οποίες δείχνουν πόση μικρή πρόοδος έχουν κάνει οι εταιρείες όσον αφορά τη μείωση της ρύπανσης. Όλοι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν βαρύ μαζούτ για να τροφοδοτούν τα πλοία τους - ένα βρώμικο και θειούχο πίσσα σαν καύσιμο που εκπέμπει τοξικά αέρια όταν καίγεται. Η Hapag-Lloyd και η TUI μοιράζονται την κορυφαία θέση λόγω της εγκατάστασης καταλυτών οξειδίων του αζώτου, ένα μικρό αλλά σημαντικό βήμα προς καθαρότερα πλοία. Ωστόσο, οι ηγέτες του κλάδου Costa, MSC και Royal Carribbean δεν προσφέρουν πολλά για να αποδείξουν ότι ενδιαφέρονται για το περιβάλλον ή την υγεία των ανθρώπων που ζουν κοντά, εργάζονται ή κάνουν διακοπές στα πλοία αυτά»
Να αναφέρουμε επίσης ένα άλλο στοιχείο ότι ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος αναφέρει ότι η έκθεση σε υψηλές συγκεντρώσεις σωματιδίων το 2014 εκτιμάται ότι ευθύνεται για περισσότερους από 399 000 πρόωρους θανάτους στην ΕΕ. Η έκθεση σε υψηλά επίπεδα διοξειδίου του αζώτου και οι συγκεντρώσεις όζοντος στην επιφάνεια του εδάφους, συνδέονται με περίπου 75 000 και 13 600 πρόωρους θανάτους ετησίως, αντίστοιχα.
ΟΙ μετρήσεις στο Πειραιά είναι μετρήσεις πρωταθλητών ακόμα και αν δεν περνάμε το ημερήσιο όριο στα σωματίδια είμαστε πρώτοι στην τιμή από όλους τους σταθμούς μέτρησης. Το 2016 είχαμε 70 ημερήσιες υπερβάσεις ορίων όταν τον χρόνο πρέπει να είναι 35 σε μικροσωματίδια, στα οξείδια του αζώτου είχαμε υπέρβαση στην ετήσια τιμή διαπιστώσεις που σίγουρα συνεχίστηκαν το 2017 ενώ από την αρχή του χρόνου είχαμε 24 υπερβάσεις ορίων στα σωματίδια πάντα. Σήμερα που είμαστε εδώ ο σταθμός του Πειραιά κατέγραψε υπέρβαση(24/04/2018) στα αιωρούμενα σωματίδια (PM10) με τιμή 62(όριο 50), χωρίς να έχουμε σκόνη από την Σαχάρα ή κάτι άλλο φυσική προέλευσης.
Όλα αυτά χωρίς να συνυπολογίζουμε τις βλάβες στην υγεία μας από την ηχορύπανση
Οι αυξημένοι αυτοί ρύποι θα πρέπει να τους συνυπολογίσουν ότι θα αυξηθούν κατακόρυφα με την κατασκευή νέων προβλητών και γενικότερα με την επέκταση των δραστηριοτήτων του λιμανιού, σε ένα περιβάλλον που η ικανότητα του σε αέρα και θάλασσα, θα αναφερθώ σε λίγο για αυτό, είναι αδύνατη να ανακάμψει από τις επιπτώσεις των λιμενικών δραστηριοτήτων (φέρουσα ικανότητα οικοσυστήματος).
Έρχομαι τώρα στο ζήτημα της επιθαλάσσιας επέκτασης του λιμανιού που στην περίπτωση για την οποία όλοι μας μαζευτήκαμε είναι κάτι το ξεχωριστό.
Έχουμε μία επέκταση στην θάλασσα έξω από το φυσικό λιμάνι που λέγαμε, να επιχωματώσουμε, να μπαζώσουμε δηλαδή, νερά βάθους εξήντα μέτρων, άραγε ποιο βουνό θα καταστρέψουμε, αυτό εκεί απέναντι στην Σαλαμίνα το χρησιμοποιήσαμε για το Ικόνιο, όλα αυτά σε ένα στενό κομμάτι του ευαίσθητου Σαρωνικού, είδαμε όλοι μας τι συνέβη με το Αγία Ζώνη
Όλα αυτά θα γίνουν μπροστά στην είσοδο ενός λιμανιού που στηρίζεται όλη η ακτοπλοϊκή επικοινωνία του Αιγαίου μας των νησιών μας.
Όλα αυτά θα γίνουν για να φτιάξουμε μόλους για μεγάλα κρουαζιερόπλοια ενώ έχουμε ανενεργούς και πρόσφατα παραδομένους στο ήδη υπάρχον λιμάνι, κρύβοντας την θέα της Πειραικής και θάβοντας φυσικά την Δοκίμων και το μνημείο του Θεμιστοκλή.
Θα έχουμε καταστρεπτική παρέμβαση στο θαλάσσιο χώρο με συνέπειες όπως αλλαγής θαλάσσιων ρευμάτων, μείωση των ψαριών, στένωση του διαύλου ναυσιπλοίας και αυξημένος κίνδυνος ατυχημάτων, τα ευτράπελα του Βοσπόρου τα έχετε δει;
Έχουμε λοιπόν υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και κατεπέκταση υποβάθμιση του τουριστικού προϊόντος, όταν πλέον ο περίπατος της πειραικής θα έχει φάτσα ουρανοξύστες κρουαζιερόπλοια.
Τι δεν πρέπει να γίνει και τι πρέπει να γίνει
Το Master Plan πρέπει να τροποποιηθεί με την απόσυρση του σχεδίου επέκτασης για όλους τους λόγους που αναφέραμε δεν συνάδει επίσης με την ΟΧΕ του Πειραιά διότι δεν μειώνει αέρια ρύπανση, υποβαθμίζει το τουριστικό προιόν, τι έχει απομείνει στο Πειραιά το Αρχαιολογικό Μουσείο, το Δημοτικό Θέατρο και οι παραλιακές ζώνες, η Πειραική
Σας προτείνω λοιπόν να υπογραφεί το ψήφισμα που θα σας διαβάσουμε εκεί αναφέρουμε ενδεικτικά τι πρέπει να κάνουμε και οι επόμενες κινήσεις
Θα τελειώσω με μία ιστορία από το παρελθόν που ταιριάζει πολύ με το παρόν και αφορά ένα άρθρο του περιοδικού Φύσις και Ζωή, φθινόπωρο του 1973 γράφει λοιπόν ο αρθρογράφος
Αυτό, όμως που χαρακτηρίζει το κλίμα της περιβαλλοντικής πολιτικής της δικτατορίας είναι η δήλωση του προέδρου του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά, οι οποίες προκάλεσαν θύελλα διαμαρτυριών: «Να φύγουν οι καλοπερασάκηδες από τον Πειραιά και τις παραλίες του Σαρωνικού. Να το πάρουμε πια όλοι απόφαση. Σαρωνικό δεν έχουμε. Υπάρχει μόνο για τις βιομηχανίες. Μας ήρθαν τώρα οι χωριάτες στον Πειραιά και ξαφνικά μας δημιούργησαν θέμα περιβάλλοντος, μολυσμένης θαλάσσης κλπ…. Ακούστε να σας πω. Πάρτε το όλοι απόφαση. Εδώ έχουμε κάνει τις βιομηχανίες και δεν πρόκειται να τις πάμε αλλού. Να φύγουν αυτοί που έχουν κάνει τις βίλλες τους στην Κινέττα και αλλού. Τώρα άρχισαν να κατεβαίνουν και προς την Σαλαμίνα. Αλλά θα την κάνουμε και αυτή βιομηχανική περιοχή, ώστε να φύγουν οι καλοπερασάκηδες... Όποιος θέλει καθαρό περιβάλλον, να φύγει από δω. Αλλά ξέρω γιατί τον τελευταίο καιρό γίνεται τόση φασαρία. Πρόκειται να δημιουργηθούν τα δύο νέα συγκροτήματα των Ανδρεάδη και Τσάτσου και ο κόσμος τους μισεί και τους δυο. Τους ζηλεύουν. Γι’ αυτό φωνάζουν…».
Στο σχόλιο του το περιοδικό σημειώνει: «Όχι, δεν ζηλεύουμε κανένα. Αυτό τον άτυχο τόπο μόνο λυπόμαστε, τους «καλοπερασάκηδες» καλλιεργητές της γης, που σκάβουν τους ελαιώνες και τα παλιά αμπέλια των ακτών του Σαρωνικού, συνεχίζοντας τη δουλειά των πατέρων τους. Και τις αυριανές γενιές που θα ζήσουν σ’ ένα αφόρητα ασφυκτικό και μολυσμένο περιβάλλον. Στο αδιέξοδο αυτό φτάνουμε, όταν βιομήχανοι του μεγάλου κέρδους έχουν κυρίαρχη θέληση να εγκαθιστούν τις βαρειές μονάδες τους όπου τους βολεύει καλύτερα, εκμεταλλευόμενοι της ανυπαρξία χωροταξικού προγράμματος και ηγεσίας που να έχει υποπτευθεί την τραγικότητα του προβλήματος. Και ας διευκρινίσουμε και πάλι στους «γιες μεν» της ασύδοτης βιομηχανικής αναπτύξεως, ότι δεν είμαστε ρομαντικοί αρνητές της τεχνολογικής προόδου. Απλώς, δεν δεχόμαστε η τεχνολογική ανάπτυξη να καταστρέψει το μοναδικό ελληνικό περιβάλλον, επιφέροντας την αλλοίωση της ζωή, χάριν εξυπηρετήσεως λίγων επιχειρηματιών εις βάρος του συνόλου…», σχόλιο εντυπωσιακό για τα δεδομένα της εποχής και από την άποψη του κλίματος της δικτατορίας αλλά και της περιβαλλοντικής προβληματικής της εποχής
Σας ευχαριστώ
Κυριάκος Τσιπούρας
ΥΓ.Σημειώστε ότι στην εικόνα που σας στέλνω με το τίτλο "Χαλάρωση στην Πειραική" εκεί στο μνημείο του Θεμιστοκλή θα κατασκευαστεί η νέα προβλήτα.
