Η υπόθεση της υπογειοποίησης της Γραμμής 1 (πρώην ΗΣΑΠ ή ηλεκτρικός) του Μετρό έχει ξεκινήσει από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας όταν (στο καιρό των παχιών αγελάδων) υπήρχε το πλάνο αυτό το έργο να γίνει συνδυαστικά με την επέκταση του Τραμ στον Πειραιά (ναι καλά ακούσατε, από τότε γίνεται λόγος για να φτάσει το Τραμ στο μεγάλο λιμάνι).
Τελικά το διπλό έργο δεν έγινε ποτέ, έσπασε και λίγα χρόνια αργότερα (το 2009) η επέκταση του Τραμ δημοπρατήθηκε μόνη της. Η υπογειοποίηση μεταξύ Φαλήρου και Πειραιά, με την κατασκευή ενός νέου σταθμού στο ύψος του παλιού εργοστασίου του Κεράνη αν και υποστηριζόταν και από το Δήμο Πειραιά αλλά και την Περιφέρεια, δεν κατάφερνε να βρει τρόπο να υλοποιηθεί.
Στις 19 Νοεμβρίου 2009 η προμελέτη για την υπογειοποίηση (που ξεκίνησε το 2007) εγκρίνεται και ένα μήνα αργότερα υποβάλλεται η οριστική μελέτη. Περίπου 3 χρόνια αργότερα, στις 23 Νοεμβρίου 2012, το έργο παίρνει έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) και στις 4 Μαρτίου 2013 γίνεται άιτημα για άμεση έγκριση της οριστικής μελέτης.
Σε αυτή τη χρονική στιγμή και ενώ όλα δείχνουν ότι το έργο έχει πάρει τον δρόμο της υλοποίησης, η τότε διοίκηση της ΣΤΑΣΥ μόλις λίγους μήνες αργότερα αποφασίζει στις 18 Σεπτεμβρίου 2013 την διάλυση της σύμβασης για την προμελέτη, μελέτη και τα τεύχη δημοπράτησης και το έργο μπαίνει επίσημα στα συρτάρια.
Σχεδόν 3,5 χρόνια αργότερα, έχουμε ανατροπή σε μία τετελεσμένη απόφαση και στις 24 Φεβρουαρίου 2017 το Δ.Σ. τη ΣΤΑΣΥ αποφασίζει να ανασύρει το έργο της υπογειοποίησης και κάνει ανάκληση της απόφασης διάλυσης του 2013 και αμέσως μετά την διαλύει και πάλι, όμως πλέον μόνο στο μέρος που δεν έχει εκτελεστεί, τουτέστιν στη Μελέτη Εφαρμογής, ΣΑΥ/ΦΑΥ και τα Τεύχη Δημοπράτησης.
Αυτό σημαίνει ότι το έργο έχει ξαναζωντανέψει, είναι ώριμο (έχει εγκεκριμένους Περιβαλλοντικούς Όρους) και με την ολοκλήρωση των εκρεμμοτήτων, εφόσον βρεθεί η χρηματοδότηση που εκτιμάται σε περίπου 100εκατ.ευρώ, το έργο μπορεί να δημοπρατηθεί, σε αντιδιαστολή με το τι ίσχυε μέχρι πριν από 1,5 έτος. Βέβαια να ξεκαθαρίσουμε ότι η δημοπράτηση θα μπορέσει να γίνει μόνο από την Αττικό Μετρό που είναι και ο κατασκευαστικός βραχίονας όλων των έργων Μετρό και Τραμ της χώρας.
Η εύρεση της χρηματοδότησης είναι ένα μεγάλο αγκάθι αλλά η ενεργοποίηση του έργου αυτού θεωρείται κρίσιμο για τον Πειραιά για πολλούς λόγους. Ο πρώτος και προφανής είναι πως με την υπογειοποίησης η Πειραϊκή Χερσόνησος θα ενωθεί με τα Καμίνια μετά από 140 και πλέον χρόνια. Θα δημιουργηθεί μία νέα αστική λεωφόρος που θα διαθέτει και Τραμ και Μετρό αλλά και στο μελλοντικό σχεδιασμό για να φτάσει αυτή η λεωφόρος μέχρι το λιμάνι. Ο νέος σταθμός του Μετρό θα εξυπηρετήσει μία μεγάλη περιοχή με σημαντικό πληθυσμό και θα αναπτύξει το real-estate της περιοχής, ενώ θα αναβαθμίσει στο σύνολο της τη Γραμμή 1.
Νίκος Καραγιάννης-ypodomes.com