Ο Άγγελος Βλαχόπουλος, εκμεταλλευόμενος το τριήμερο ρεπό του από την Ποζίλιπο βρέθηκε στην Αθήνα, προκειμένου να παραλάβει το βραβείου του MVP της περσινής σεζόν και μίλησε στο gazzetta.gr για τη νέα πρόκληση της καριέρας του, τί έχει λατρέψει στη γείτονα χώρα και τί του έχει... ήδη λείψει.
Αναλυτικά:
Ο Έλληνας διεθνής, πήρε τη δύσκολη απόφαση, να ανοίξει ένα καινούριο κεφάλαιο στην αθλητική του σταδιοδρομία, μακριά από το μεγάλο λιμάνι.
Ήταν δύσκολη απόφαση να αφήσεις τον Ολυμπιακό και ποια παράμετρος βάρυνε στην απόφαση σου να φύγεις;
«Ήταν πολύ δύσκολη απόφαση. Σίγουρα το σκέφτηκα πολλές φορές και προσπάθησα να ζυγίσω τα θετικά και τα αρνητικά του να φύγω από έναν σύλλογο όπως ο Ολυμπιακός.
Γνώριζα ότι φεύγοντας από τους ερυθρόλευκους έπειτα από μία εκπληκτική χρονιά δεν θα έκανα άλματα προόδου στην καριέρα μου, αλλά θα είχα την ευκαιρία να ζήσω κάτι διαφορετικό και σε προσωπικό επίπεδο και σε επαγγελματικό. Είναι εμπειρία ζωής να ζεις στο εξωτερικό».
Έχεις ήδη εντοπίσει διαφορές στο ιταλικό πρωτάθλημα σε σχέση με το ελληνικό;
«Όπως είπα εκεί είναι επαγγελματικό. Η οργάνωση που υπάρχει είναι πρωτόγνωρη για μένα. Μου είχαν κλείσει σπίτι ήδη από τον Ιούνιο και έχουν φροντίσει για τα πάντα, μετακινήσεις, φαγητό, για όλα. Αυτό αυτόματα σε κάνει να είσαι πιο ήρεμος και πιο συγκεντρωμένος στην προπόνηση σου.
Παράλληλα, έχω ήδη ξεκινήσει μαθήματα ιταλικών με δασκάλα, προκειμένου να είναι πιο εύκολη η συνεννόηση μεταξύ μας. Είναι εύκολη γλώσσα και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι μιλάς συνέχεια, μαθαίνεις πολύ γρήγορα».
H Ποζίλιπο δεν είναι στο επίπεδο του Ολυμπιακού, ανησυχείς μήπως αυτό σε επηρεάσει αγωνιστικά;
«Σίγουρα το επίπεδο των δύο ομάδων δεν είναι το ίδιο και η Ποζίλιπο δεν παίζει Τσάμπιονς Λιγκ. Όμως, το πρωτάθλημα στην Ιταλία είναι επαγγελματικό, το επίπεδο των ομάδων είναι υψηλό, δεν υπάρχουν οι χαοτικές διαφορές που παρατηρούνται στην Ελλάδα. Πρέπει σε κάθε ματς να είσαι συγκεντρωμένος, γιατί έχεις 25 δυνατά παιχνίδια, τα οποία κρίνονται στο γκολ. Θεωρώ λοιπόν ότι θα έχω την ευκαιρία να μετρήσω τον εαυτό μου ως παίκτη και ως άνθρωπο σε διαφορετικές συνθήκες και όλο αυτό θα έχει θετικό πρόσημο στην επιλογή που έκανα».
Δεν σκέφτηκες ότι θα ήταν καλύτερο να περιμένεις ίσως έως ότου δεχτείς πρόταση από κάποια πιο δυνατή ομάδα;
«Οι Έλληνες παίκτες δεν φεύγουν εύκολα στο εξωτερικό, γι αυτό και δεν δέχονται προτάσεις από μεγάλες ομάδες. Αυτό αλλάζει σιγά-σιγά. Πλέον φερ’ ειπείν όλες οι ομάδες ξέρουν ότι δεν με πειράζει να χάσω τη βόλεψη μου και είμαι διαθέσιμος για να αγωνιστώ στο εξωτερικό. Ενας λοιπόν, επιπλέον λόγος που αποφάσισα να πάω στην Ποζίλιπο, ήταν γιατί σκέφτηκα ότι μπορεί αν αποτελέσει σκαλοπάτι για να συνεχίσω παραπάνω».
Η εθνική ομάδα των ανδρών πήγε ως ένα εκ των φαβορί για μία θέση στο βάθρο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο και δεν τα κατάφερε, έχετε εντοπίσει τι έφταιξε;
«Η εμπειρία των Ολυμπιακών Αγώνων μας αφήνει γλυκόπικρη γεύση. Ναι μεν, η 6η θέση είναι μία τιμητική θέση για το κορυφαίο αθλητικό γεγονός, όμως στο μυαλό μας είχαμε κάτι παραπάνω. Ταπεινή μου άποψη είναι ότι δεν έφταιξε κάτι συγκεκριμένο. Νομίζω ότι απλώς βρεθήκαμε σε κακή μέρα, αν ήμασταν σε καλή μπορεί να κερδίζαμε.
Δεν μας βγήκαν κάποια πράγματα στο παιχνίδι. Ένα σουτ μπορεί να πάει δοκάρι, μπορεί όμως και να πάει μέσα. Στην περίπτωση μας, κολλήσαμε και η εξέλιξη του παιχνιδιού βρήκε τους Ιταλούς να είναι συνεχώς μπροστά στο σκορ. Ήταν καλύτεροι και πέρασαν δίκαια στην επόμενη φάση.
Από κει και πέρα, πρέπει να αφήσουμε πίσω το Ρίο και να δουλέψουμε ώστε να διατηρηθούμε στο υψηλότερο επίπεδο».
Με δεδομένο ότι 9 από τους 13 παίκτες της εθνικής ομάδας, πέρυσι αγωνίζονταν στον Ολυμπιακό, σε ανησυχεί μήπως αγωνιζόμενος στο εξωτερικό χάσεις τους αυτοματισμούς σου με τους συμπαίκτες σου στην εθνική;
«Έχουμε δουλέψει άπειρες ώρες, επομένως δεν θεωρώ ότι αυτό το πράγμα μπορεί να χαθεί».
Πρώτες εντυπώσεις από τη Νάπολι, τί έχεις λατρέψει και τι είναι αυτό που ήδη σου έχει λείψει από την Ελλάδα;
«Ο καιρός είναι παραπλήσιος με την Ελλάδα. Έχω λατρέψει το φαγητό. Οι πίτσες στην Ιταλία δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με αυτές στην Ελλάδα. Καταρχάς είναι έτοιμες 7-8 λεπτά από τη στιγμή που θα την παραγγείλεις και έχει πάνω μία μοτσαρέλα που εδώ δεν βρίσκεις.
Πριν λίγες μέρες περνούσαμε από ένα επαρχιακό δρόμο και σταμάτησα και πήρα δύο κιλά μοτσαρέλα ντι μπούφαλα. Έκτοτε έχει γίνει το αγαπημένο μου πρωινό με λίγο ψωμί.
Γενικά οι πίτσες και τα ζυμαρικά δεν συγκρίνονται. Εκείνο που μου έχει λείψει είναι το κρέας. Μου έχουν πει ότι υπάρχουν κάποια εστιατόρια καλά, αλλά δεν ξέρω αν αυτό που θεωρούν εκείνοι καλό θα ικανοποιεί τις δικές μου γεύσεις και φυσικά σε τι τιμές θα είναι.
Εντάξει, για να είμαι ειλικρινής, καλές οι πίτσες, αλλά μου έχει λείψει το σουβλάκι… και φυσικά ο καφές! Ο φρέντο που φτιάχνουν δεν πίνεται με τίποτα και τον εσπρέσο τον πίνουν σε 1 λεπτό. Όταν πρωτοπήγα στο κλαμπ, το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και εστιατόριο, -στο οποίο οφείλεις να μπαίνεις μόνο με παντελόνι- πήρα έναν καφέ έκατσα σε ένα τραπέζι δύο ώρες και τον έπινα με την ησυχία μου, χαζεύοντας τη θάλασσα. Έκτοτε το καθιέρωσα, αλλά ήδη από το δεύτερη μέρα με φωνάζουν Calma- Greco.
H ζωή και η διασκέδαση στην Ελλάδα και την Ιταλία είναι παραπλήσια αν εξαιρέσεις τα μπουζούκια. Αυτό που μου αρέσει εδώ είναι ότι υπάρχει μία χαλαρότητα. Δεν υπάρχει άγχος. Ούτε στην προπόνηση αν αργήσεις, ούτε στους αγώνες αν χάσεις, το οποίο ομολογώ ότι λίγο με εκνευρίζει. Θεωρώ ότι οι Ιταλοί είναι στο άλλο άκρο απ’ ότι εμείς. Θα ήθελα δηλαδή μία ενδιάμεση κατάσταση…»
Το γεγονός ότι ήρθε και ο Γιώργος Δερβίσης στην ομάδα έχει κάνει την προσαρμογή σου πιο εύκολη;
«Δεν το συζητώ… Είναι πολύτιμο να μπορείς να μιλήσεις με κάποιον ελληνικά ανά πάσα στιγμή».