Θα έλεγε κανείς ότι ήταν ο ορισμός της προβοκάτσιας. Σε μια πόλη όπως ο Πειραιάς, όπου ο Ολυμπιακός είναι κάτι παραπάνω από ομάδα και αποτελεί στοιχείο ταυτότητας και όπου έχουν συμπέσει η άνιση μεταχείριση από την αθλητική δικαιοσύνη, με τη μεροληψία κατά του Ολυμπιακού και υπέρ του ΠΑΟΚ, με την άσκηση δίωξης στον Βαγγέλη Μαρινάκη για την υπόθεση Noor1 (την ώρα που καταρρέει η σκευωρία για την «εγκληματική οργάνωση στο ποδόσφαιρο), ένας υπουργός της κυβέρνηση, γνωστός σε όλους ως φανατικός οπαδός του ΠΑΟΚ, που παρακολουθεί ματς της ομάδας του από τη σουίτα του Ιβάν Σαββίδη στην Τούμπα, αποφασίζει ξαφνικά να κατέβει στον Πειραιά για να μιλήσει σε κομματικό ακροατήριο.
Την ίδια ώρα άλλα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, όπως οι Νίκος Παππάς και Γ. Βασιλειάδης προτίμησαν να ακυρώσουν εκδηλώσεις στην Βόρεια Ελλάδα για να αποφύγουν την οργή των οπαδών του ΠΑΟΚ, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι η καθυστέρηση στην ανακοίνωση των καταδικαστικών αποφάσεων για τα όσα έγιναν στο ματς ΠΑΟΚ – ΑΕΚ γίνεται για να προλάβει στο μεταξύ ο πρωθυπουργός να ολοκληρώσει την παρουσία του στο Αναπτυξιακό Συνέδριο στη Βόρεια Ελλάδα.
Είναι σαφές ότι ο Τσακαλώτος έκανε την επιλογή παρότι ήξερε ότι θα υπήρχαν αντιδράσεις. Και επέμεινε να γίνει η εκδήλωση ακόμη και όταν το μπαρ όπου αρχικά είχε ανακοινωθεί αρνήθηκε τελικά την στεγάζει. Εξ ου και επιλέχτηκε χώρος του ξενοδοχείου Theoxenia. Με μοναδικό σκοπό να δείξει ότι αυτός δεν φοβάται να κατέβει στον Πειραιά, αλλά και να προκαλέσει τον κόσμο του Ολυμπιακού.
Στην πραγματικότητα οι οπαδοί του Ολυμπιακού επέδειξαν εντυπωσιακή πειθαρχία αλλά δεν τους έκανε να αποφύγουν το να γευτούν την καταστολή αλά ΣΥΡΙΖΑ. Παρότι δεν προκάλεσαν ούτε ξεκίνησαν επεισόδια δέχτηκαν ανελέητη επίθεση από τις διμοιρίες των ΜΑΤ που ήταν εκεί.
Μόνο που αυτό το ξύλο αποτελεί από μόνο του μια πρόκληση. Όχι μόνο γιατί αποδεικνύεται ότι ακόμη και τα μέλη της υποτίθεται «ευαίσθητης» και «δικαιωματικής» τάσης των 53+, στην οποία ο Τσακαλώτος κατέχει ηγετική θέση, δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τόσο επιθετικές κατασταλτικές πρακτικές, ούτε καν όταν στην πραγματικότητα πέφτει τόσο ξύλο για τα μάτια ενός ποδοσφαιρικού παράγοντα που παραμένει «προτιμώμενος ολιγάρχης» για τον ΣΥΡΙΖΑ, παρότι εισέβαλε με περίστροφο σε αγωνιστικό χώρο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κάποτε επέκρινε να μετατρέπονται οι κυβερνήσεις σε μηχανισμό εξυπηρέτησης επιχειρηματιών και να αξιοποιούνται με πολιτική σκοπιμότητα και κατά ειρηνικών διαδηλωτών οι αστυνομικές δυνάμεις καταστολής όπως τα ΜΑΤ. Τώρα που είναι στην εξουσία ολοένα και περισσότερο δείχνει έτοιμος να κάνει τα ίδια. Ξύλο για τα μάτια του Σαββίδη λοιπόν αντί για πραγματική κάθαρση στο ποδόσφαιρο.
via