ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΙΛΟΓΛΟΥ
Από όποια πλευρά και εάν τα δει κανείς, τα μέτρα της κυβέρνησης και του υπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. είναι πραγματικά επιζήμια για το κοινωνικό σύνολο της χώρας μας και το μέλλον της.
Για δεύτερη απανωτή φορά μέσα σε λίγους μήνες, η κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα για να ενισχύσει τα ταμεία των ξένων αυτοκινητοβιομηχανιών και των αντιπροσώπων τους στην Ελλάδα και το πράγμα αρχίζει να γίνεται προκλητικό και να γεννά δικαιολογημένα κακές σκέψεις για τις προθέσεις.
Την ώρα που χρειαζόμαστε στην χώρα μας κεφάλαια για παραγωγικές επενδύσεις, στέλνουμε ό,τι έχουμε στο εξωτερικό για να εισάγουμε στην χώρας μας νέα ρυπογόνα αντιπαραγωγικά τετράτροχα σίδερα και πλαστικά, που καταναλώνουν οξυγόνο και εισαγόμενα καύσιμα.
Αναλογίστηκε κανείς το τεράστιο έλλειμμα του ισοζυγίου εισαγωγών – εξαγωγών της χώρας και ποιο πρόβλημα ρευστότητας δημιουργεί στην ελληνική οικονομία και κοινωνία, εν γένει.
Η βαθύτερη κοινωνική πρόκληση των μέτρων είναι ότι εξαναγκάζει στην αγορά νέων Ι.Χ. με την αύξηση των τελών κυκλοφορίας.
Στο πλαίσιο της κοινωνικής συμπεριφοράς ενισχύει τον καταναλωτισμό σε σημείο που να αναρωτιόμαστε: κάθε καινούργιο μοντέλο που θα βγάζουν οι ξένες εταιρείες, θα είμαστε υποχρεωμένοι να το αγοράζουμε;
Αντί να ενισχυθούν τα δημόσια μέσα μεταφοράς που έχουν αφεθεί στην τύχη τους και να υπάρξει αντικατάσταση του στόλου τους με νέα μη ρυπογόνα, αντί να ελεγχθούν ουσιαστικά οι τοξικοί ρύποι στην ατμόσφαιρα, στέλνουμε τους πολίτες αναγκαστικά στην λογική της μετακίνησης με Ι.Χ. και είναι βέβαιο ότι η επιδειξιομανία, αλλά και η ανάγκη (λόγω απουσίας επαρκών μέσων μαζικής μεταφοράς) θα αυξήσει την κυκλοφορία στους δρόμους, τους ρύπους και την ανάλωση οξυγόνου (αυτό καίνε οι κινητήρες εσωτερικής καύσης εάν δεν το γνωρίζει κάποιος). Αυτά, όταν παράλληλα επιτράπηκε στα ταξί να κυκλοφορούν σε λεωφορειόδρομους ….
Για δεύτερη απανωτή φορά μέσα σε λίγους μήνες, η κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα για να ενισχύσει τα ταμεία των ξένων αυτοκινητοβιομηχανιών και των αντιπροσώπων τους στην Ελλάδα και το πράγμα αρχίζει να γίνεται προκλητικό και να γεννά δικαιολογημένα κακές σκέψεις για τις προθέσεις.
Την ώρα που χρειαζόμαστε στην χώρα μας κεφάλαια για παραγωγικές επενδύσεις, στέλνουμε ό,τι έχουμε στο εξωτερικό για να εισάγουμε στην χώρας μας νέα ρυπογόνα αντιπαραγωγικά τετράτροχα σίδερα και πλαστικά, που καταναλώνουν οξυγόνο και εισαγόμενα καύσιμα.
Αναλογίστηκε κανείς το τεράστιο έλλειμμα του ισοζυγίου εισαγωγών – εξαγωγών της χώρας και ποιο πρόβλημα ρευστότητας δημιουργεί στην ελληνική οικονομία και κοινωνία, εν γένει.
Η βαθύτερη κοινωνική πρόκληση των μέτρων είναι ότι εξαναγκάζει στην αγορά νέων Ι.Χ. με την αύξηση των τελών κυκλοφορίας.
Στο πλαίσιο της κοινωνικής συμπεριφοράς ενισχύει τον καταναλωτισμό σε σημείο που να αναρωτιόμαστε: κάθε καινούργιο μοντέλο που θα βγάζουν οι ξένες εταιρείες, θα είμαστε υποχρεωμένοι να το αγοράζουμε;
Αντί να ενισχυθούν τα δημόσια μέσα μεταφοράς που έχουν αφεθεί στην τύχη τους και να υπάρξει αντικατάσταση του στόλου τους με νέα μη ρυπογόνα, αντί να ελεγχθούν ουσιαστικά οι τοξικοί ρύποι στην ατμόσφαιρα, στέλνουμε τους πολίτες αναγκαστικά στην λογική της μετακίνησης με Ι.Χ. και είναι βέβαιο ότι η επιδειξιομανία, αλλά και η ανάγκη (λόγω απουσίας επαρκών μέσων μαζικής μεταφοράς) θα αυξήσει την κυκλοφορία στους δρόμους, τους ρύπους και την ανάλωση οξυγόνου (αυτό καίνε οι κινητήρες εσωτερικής καύσης εάν δεν το γνωρίζει κάποιος). Αυτά, όταν παράλληλα επιτράπηκε στα ταξί να κυκλοφορούν σε λεωφορειόδρομους ….
Αυτά αποτελούν ασυνεπή πολιτική κατά του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής.
Ο υπουργός ανακοίνωσε ότι τα νέα μέτρα θα χρηματοδοτηθούν με την αύξηση των τελών κυκλοφορίας για τους κατόχους παλαιοτέρων (όχι κατ’ ανάγκη περισσότερο ρυπογόνων) αυτοκινήτων, με την οποία θα επιδοτηθούν οι επίδοξοι αγοραστές καινούργιων, δηλ. όσοι έχουν χρήματα ή όσοι είναι καλοί πελάτες των τραπεζών. Πιστή στην πολιτική της η κυβέρνηση παίρνει από τους φτωχούς και όσους δεν έχουν για να δίνει στους πλούσιους και όσους έχουν. Είναι δηλαδή μεγάλη η τιμή που μας γίνεται να χρηματοδοτήσουμε τη νέα λιμουζίνα του κ. μεγαλοεπιχειρηματία και, μάλιστα, ανεξαρτήτως του εάν θα είναι περισσοτέρων κυβικών (δηλαδή θα έχει μεγαλύτερη ανάλωση οξυγόνου).
Δεν γνωρίζουμε κανένα που να κυκλοφορεί με παλαιό αυτοκίνητο από βίτσιο, μάλλον από ανάγκη το κάνει και εάν δεν έχεις νέο αυτοκίνητο, όχι μόνο θα χαρακτηρίζεσαι φτωχός και ανήμπορος, αλλά θα πληρώνεις και για την φτώχεια σου υπέρ των πλουσίων και «ικανών».
Ο υπουργός ανακοίνωσε ότι τα νέα μέτρα θα χρηματοδοτηθούν με την αύξηση των τελών κυκλοφορίας για τους κατόχους παλαιοτέρων (όχι κατ’ ανάγκη περισσότερο ρυπογόνων) αυτοκινήτων, με την οποία θα επιδοτηθούν οι επίδοξοι αγοραστές καινούργιων, δηλ. όσοι έχουν χρήματα ή όσοι είναι καλοί πελάτες των τραπεζών. Πιστή στην πολιτική της η κυβέρνηση παίρνει από τους φτωχούς και όσους δεν έχουν για να δίνει στους πλούσιους και όσους έχουν. Είναι δηλαδή μεγάλη η τιμή που μας γίνεται να χρηματοδοτήσουμε τη νέα λιμουζίνα του κ. μεγαλοεπιχειρηματία και, μάλιστα, ανεξαρτήτως του εάν θα είναι περισσοτέρων κυβικών (δηλαδή θα έχει μεγαλύτερη ανάλωση οξυγόνου).
Δεν γνωρίζουμε κανένα που να κυκλοφορεί με παλαιό αυτοκίνητο από βίτσιο, μάλλον από ανάγκη το κάνει και εάν δεν έχεις νέο αυτοκίνητο, όχι μόνο θα χαρακτηρίζεσαι φτωχός και ανήμπορος, αλλά θα πληρώνεις και για την φτώχεια σου υπέρ των πλουσίων και «ικανών».
Κοινωνικός ρατσισμός καλλιεργείται με την ρύθμιση τόσο κατά και εις βάρος των αδυνάμων, όσο και κατά των μεγαλυτέρων σε ηλικία που δεν χρειάζονται να αλλάξουν αυτοκίνητο. Αυτά βεβαίως είναι ψιλά γράμματα μπροστά στα κέρδη των αυτοκινητοβιομηχανιών και των μεγαλεμπόρων αντιπροσώπων.
Και εάν αυτά είναι ψιλά γράμματα, τότε τι γίνεται με τα κεφαλαία γράμματα του Συντάγματος (για το οποίο πολλοί κόπτονται εσχάτως και για ζητήματα ανούσια για τους πολίτες και εν ολίγοις νομικά λυμένα, ενώ δεν παρενέβησαν επί ουσιωδών κοινωνικών ζητημάτων). Το άρθρο 4 §5 του Συντάγματος επιτάσσει ότι: «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΒΑΡΗ, ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥΣ». Εδώ δεν έχουμε μόνο πλήρη παραβίαση (αφού το περιβάλλον είναι δημόσιο αγαθό), αλλά και πλήρη αντιστροφή και διαστροφή της συνταγματικής διάταξης και παραβίαση της συνταγματικής τάξης, εδώ έχουμε δημόσια τέλη και εισφορά των αδυνάμων υπέρ των δυνατών και σαφή, πρόδηλη διάκριση μεταξύ των πολιτών.
Η πρόκληση αυτή λαμβάνεται, μόνο ως μία καλή ευκαιρία για να καταδειχθεί ποιοι πραγματικά αγαπούν το περιβάλλον, ποιοι αγαπούν την πατρίδα τους και ποιοι έχουν πραγματικές κοινωνικές ευαισθησίες.
Μήπως τελικά πρέπει ο ελληνικός λαός να εφαρμόσει το μέτρο της απόσυρσης στους εμπνευστές αυτών των μέτρων και σε όσους άλλους συμφωνούν με αυτά;
Και εάν αυτά είναι ψιλά γράμματα, τότε τι γίνεται με τα κεφαλαία γράμματα του Συντάγματος (για το οποίο πολλοί κόπτονται εσχάτως και για ζητήματα ανούσια για τους πολίτες και εν ολίγοις νομικά λυμένα, ενώ δεν παρενέβησαν επί ουσιωδών κοινωνικών ζητημάτων). Το άρθρο 4 §5 του Συντάγματος επιτάσσει ότι: «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΒΑΡΗ, ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥΣ». Εδώ δεν έχουμε μόνο πλήρη παραβίαση (αφού το περιβάλλον είναι δημόσιο αγαθό), αλλά και πλήρη αντιστροφή και διαστροφή της συνταγματικής διάταξης και παραβίαση της συνταγματικής τάξης, εδώ έχουμε δημόσια τέλη και εισφορά των αδυνάμων υπέρ των δυνατών και σαφή, πρόδηλη διάκριση μεταξύ των πολιτών.
Η πρόκληση αυτή λαμβάνεται, μόνο ως μία καλή ευκαιρία για να καταδειχθεί ποιοι πραγματικά αγαπούν το περιβάλλον, ποιοι αγαπούν την πατρίδα τους και ποιοι έχουν πραγματικές κοινωνικές ευαισθησίες.
Μήπως τελικά πρέπει ο ελληνικός λαός να εφαρμόσει το μέτρο της απόσυρσης στους εμπνευστές αυτών των μέτρων και σε όσους άλλους συμφωνούν με αυτά;