που αδυνατούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στην αποπληρωμή των ακινήτων τους.
Όπως γράφουν «Τα Νέα» πρόκειται για συζύγους, γονείς, αδέλφια και εν γένει συγγενείς ακόμη και φίλους οι οποίοι εγγυήθηκαν για δάνειο που έλαβε ένας δικός τους άνθρωπος τα χρόνια της «οικονομικής ευημερίας» και βάσει των συμβάσεων που υπέγραψαν θεωρούνται συνυπεύθυνοι για το δάνειο.
Ήδη, όπως σημειώνει η εφημερίδα, νομικοί και τραπεζίτες δηλώνουν πως αυξάνονται οι υποθέσεις όπου εγγυητές φθάνουν στο σημείο να χάσουν το δικό τους σπίτι για δάνεια τα οποία δεν έλαβαν οι ίδιοι.
Και αυτό διότι είναι νομικά απροστάτευτοι.
Μάλιστα το τσουνάμι των πλειστηριασμών, ηλεκτρονικών και μη, που αναμένεται να χτυπήσει από την επόμενη χρονιά αναμένεται να επιτείνει το πρόβλημα. Στις αρχές του 2018 αναμένονται μέχρι και 700 ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί το μήνα, με σκοπό να φθάσουν τους 1.000 στο τέλος του πρώτου τριμήνου.
Καθημερινά γίνονται νέες αναγγελίες, ενώ σύμφωνα με νεότερες εκτιμήσεις το επόμενο έτος θα πρέπει να γίνουν 15.000- 20.000 πλειστηριασμοί, αριθμός που υπερβαίνει το αρχικό σχέδιο των 10.000 πλειστηριασμών.
Οι εγγυητές είναι ξεκάθαρα εγκλωβισμένοι καθώς μετατρέπονται σε ισόβιους οφειλέτες δανείων που δεν πήραν. Η «τραγωδία» δε φαίνεται όμως να έχει τέλος καθώς για να εξοφληθεί μία οφειλή λαμβάνεται υπόψη το τελικό πλειστηρίασμα και σε πολλές περιπτώσεις η οφειλή δεν καλύπτεται.
Κατά συνέπεια, o εγγυητής μπορεί να χάσει το σπίτι του και να συνεχίσει ακόμη να χρωστάει.
Σημειώνεται πως βάσει του νόμου και των συμβάσεων που υπογράφονται με τις τράπεζες οι εγγυητές του δανείου ευθύνονται για όλο το ποσό που έχουν εγγυηθεί, ξεχωριστά από τον κυρίως οφειλέτη. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και αν ένας υπερχρεωμένος δανειολήπτης προσφύγει στο Ειρηνοδικείο, μέσω του νόμου Κατσέλη και εξασφαλίσει μια ευνοϊκή δικαστική απόφαση, η τράπεζα θα μπορεί στη συνέχεια να διεκδικήσει από τους εγγυητές τη ζημιά που θα υποστεί.
Για παράδειγμα, εάν ένας δανειολήπτης με οφειλή 60.000 ευρώ καταφέρει δικαστικώς να δει το δάνειο του να κουρεύεται κατά 20.000 ευρώ, την ίδια ώρα οι τράπεζες μπορούν να στραφούν στον εγγυητή για να διεκδικήσουν το ποσό.
Τι μπορεί να κάνει
Γι αυτό και ο εγγυητής, εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις, θα πρέπει επίσης να κάνει ξεχωριστή αίτηση για την υπαγωγή του στο νόμο Κατσέλη προκειμένου να προστατεύσει τη δική του περιουσία.
Συνολικά όμως οι εγγυητές θα πρέπει να ανταποκρίνονται στις οχλήσεις των τραπεζών διότι διαφορετικά μπορεί οι ίδιοι να χαρακτηριστούν ως μη συνεργάσιμοι και να μην μπορούν να βρουν λύση στο πρόβλημα. Στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσαν να επιταχύνουν ρύθμιση με τις τράπεζες στο πλαίσιο εξωδικαστικών συμβιβασμών. πηγή
Μάλιστα το τσουνάμι των πλειστηριασμών, ηλεκτρονικών και μη, που αναμένεται να χτυπήσει από την επόμενη χρονιά αναμένεται να επιτείνει το πρόβλημα. Στις αρχές του 2018 αναμένονται μέχρι και 700 ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί το μήνα, με σκοπό να φθάσουν τους 1.000 στο τέλος του πρώτου τριμήνου.
Καθημερινά γίνονται νέες αναγγελίες, ενώ σύμφωνα με νεότερες εκτιμήσεις το επόμενο έτος θα πρέπει να γίνουν 15.000- 20.000 πλειστηριασμοί, αριθμός που υπερβαίνει το αρχικό σχέδιο των 10.000 πλειστηριασμών.
Οι εγγυητές είναι ξεκάθαρα εγκλωβισμένοι καθώς μετατρέπονται σε ισόβιους οφειλέτες δανείων που δεν πήραν. Η «τραγωδία» δε φαίνεται όμως να έχει τέλος καθώς για να εξοφληθεί μία οφειλή λαμβάνεται υπόψη το τελικό πλειστηρίασμα και σε πολλές περιπτώσεις η οφειλή δεν καλύπτεται.
Κατά συνέπεια, o εγγυητής μπορεί να χάσει το σπίτι του και να συνεχίσει ακόμη να χρωστάει.
Σημειώνεται πως βάσει του νόμου και των συμβάσεων που υπογράφονται με τις τράπεζες οι εγγυητές του δανείου ευθύνονται για όλο το ποσό που έχουν εγγυηθεί, ξεχωριστά από τον κυρίως οφειλέτη. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και αν ένας υπερχρεωμένος δανειολήπτης προσφύγει στο Ειρηνοδικείο, μέσω του νόμου Κατσέλη και εξασφαλίσει μια ευνοϊκή δικαστική απόφαση, η τράπεζα θα μπορεί στη συνέχεια να διεκδικήσει από τους εγγυητές τη ζημιά που θα υποστεί.
Για παράδειγμα, εάν ένας δανειολήπτης με οφειλή 60.000 ευρώ καταφέρει δικαστικώς να δει το δάνειο του να κουρεύεται κατά 20.000 ευρώ, την ίδια ώρα οι τράπεζες μπορούν να στραφούν στον εγγυητή για να διεκδικήσουν το ποσό.
Γι αυτό και ο εγγυητής, εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις, θα πρέπει επίσης να κάνει ξεχωριστή αίτηση για την υπαγωγή του στο νόμο Κατσέλη προκειμένου να προστατεύσει τη δική του περιουσία.
Συνολικά όμως οι εγγυητές θα πρέπει να ανταποκρίνονται στις οχλήσεις των τραπεζών διότι διαφορετικά μπορεί οι ίδιοι να χαρακτηριστούν ως μη συνεργάσιμοι και να μην μπορούν να βρουν λύση στο πρόβλημα. Στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσαν να επιταχύνουν ρύθμιση με τις τράπεζες στο πλαίσιο εξωδικαστικών συμβιβασμών. πηγή