"Η ΟΥΛΙΤΙΔΑ ΣΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΑΚΟΗΘΕΙΑΣ" Γράφει ο καθηγητής Φυσικής Αγωγής Σταύρος Λιλόγλου
Οι παθήσεις των ούλων σε καπνιστές και μη καπνιστές ενδεχομένως αποτελούν σημάδι αυξημένου κινδύνου για εμφάνιση κακοήθειας.
Ερευνητές από το Imperial College του Λονδίνου βρήκαν ότι οι παθήσεις των ούλων συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο κακοήθειας σε πνεύμονες, νεφρούς, πάγκρεας και αίμα. Μετά από μελέτη του ιατρικού ιστορικού 50.000 ανδρών, η ερευνητική ομάδα δημοσίευσε στην επιστημονική επιθεώρηση Λάνσετ ότι οι παθήσεις των ούλων και η εμφάνιση κακοήθειας ενδεχομένως συνδέονται με αδυναμία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Οι παθήσεις των ούλων, όπως η ουλίτιδα, προκαλούνται από μία επίμονη βακτηριδιακή φλεγμονή. Αν και η πάθηση είναι πιο συχνή σε καπνιστές, η έρευνα δείχνει ότι η εμφάνιση φλεγμονής των ούλων σε μη καπνιστές ενδεχομένως μεταφράζεται σε αυξημένο κίνδυνο κακοήθειας.
Οι ερευνητές μελέτησαν τα ιατρικά ιστορικά 50.000 ανδρών από το 1986 και έπειτα. Όσοι είχαν ιστορικό παθήσεων των ούλων είχαν κατά 14% αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου, συγκριτικά με εκείνους που δεν υπέφεραν από κάποια πάθηση των ούλων.
Συγκεκριμένα σημειωνόταν αύξηση στον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου των πνευμόνων ενώ ο κίνδυνος για κακοήθεια στους νεφρούς και το πάγκρεας αυξανόταν κατά 50%.
Ταυτόχρονα η κακοήθεια στο αίμα, όπως η λευχαιμία, παρουσίαζε αύξηση κατά 30% στους άνδρες με παθήσεις των ούλων.
Από την άλλη, αν και οι μη καπνιστές δεν διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου των πνευμόνων, παρατηρήθηκε μία μικρή συνολική αύξηση στον κίνδυνο εμφάνισης κακοήθειας στον οργανισμό σε σχέση με τους μη καπνιστές χωρίς ιστορικό παθήσεων των ούλων.
Μία σειρά θεωριών προσπαθούν να εξηγήσουν πως συνδέονται οι παθήσεων των ούλων με την εμφάνιση άλλων παθολογικών καταστάσεων στον οργανισμό. Για παράδειγμα φαίνεται ότι οι φλεγμονές των ούλων ενδεχομένως να αποτελούν σημάδι φλεγμονής σε κάποιο άλλο όργανο του σώματος.
Ταυτόχρονα ίσως τα βακτήρια που προκαλούν τη φλεγμονή των ούλων, ενδεχομένως να «πλήττουν» και άλλα όργανα.
Οι ερευνητές δηλώνουν ότι η αύξηση που είδαν στην κακοήθεια του αίματος, τους οδηγεί στο συμπέρασμα ότι υπάρχει κάποια σύνδεση των παθήσεων των ούλων με το ανοσοποιητικό σύστημα.
Υποστηρίζουν ότι η επίμονη παρουσία κάποιας φλεγμονής στα ούλα αποτελεί ένδειξη αδυναμίας του ανοσοποιητικού συστήματος, επιτρέποντας έτσι σε μία κακοήθεια να αναπτυχθεί.
Εντούτοις οι ερευνητές συμπεραίνουν ότι είναι πρόωρο να κάνουν λόγο για πρόληψη του καρκίνου βάσει της υγείας των ούλων.