Για 13η φορά τα τελευταία 6 χρόνια, καλείται το Δημοτικό Συμβούλιο Πειραιά να εγκρίνει τη λήψη δανείου για τις ανάγκες του Δήμου. Για 2η φορά σε διάστημα 8 μηνών η δημοτική αρχή Μιχαλολιάκου ζητά δάνειο, και αυτή τη φορά μάλιστα της τάξεως των 9.900.000€, ώστε να εξοφλήσει οφειλές σε προμηθευτές και εργολάβους από την περίοδο Φασούλα, παρά το γεγονός ότι οι οφειλές αυτές αμφισβητούνται από τους ορκωτούς λογιστές που συνέταξαν τον ισολογισμό του Δήμου Πειραιά για το έτος 2010! Μάλιστα χρησιμοποίησε ακριβώς τις ίδιες, αμφισβητούμενες πλέον, δικαιολογίες, με τη παράταξη του κου Φασούλα, καθώς και πιέσεις για την εξασφάλιση των ψήφων των δημοτικών παρατάξεων: ότι κινδυνεύει η καταβολή της μισθοδοσίας των υπαλλήλων του Δήμου. Και πάλι οι δημοτικοί υπάλληλοι και η μισθοδοσία τους, έγιναν μέσο πίεσης για λήψη δανείου με αμφίβολη κατάληξη.. Τα παιχνίδια με τη μισθοδοσία πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσουν, δεν έχει κανείς δικαίωμα να βάζει σε ομηρία ούτε τους υπαλλήλους του δήμου, ούτε τις οικογένειές τους, για όποιο δάνειο.
Δυστυχώς, η οικονομική κατάσταση του Δήμου Πειραιά είναι τραγική। Όλης της Ελλάδας είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Αυτό όμως το ξέραμε όλοι, και το είχαμε επισημάνει έγκαιρα και προεκλογικά και μετεκλογικά, με επιστολή που είχαμε στείλει προς τον Δήμαρχο (και όλους τους υποψήφιους δημάρχους) από το Νοέμβριο του 2010. Το γνώριζαν, μάλιστα πολύ καλά, και οι παλαιοί δημοτικοί σύμβουλοι της παράταξης του κου Μιχαλολιάκου, οι οποίοι αφού εξελέγησαν ανέλαβαν Αντιδημαρχίες ως εμπειρότεροι. Κι εκείνος τι έκανε;; Ότι ακριβώς έκανε ο Γ.Α.Παπανδρέου και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.: άφησε να χαθεί πολύτιμος χρόνος, περίπου 8 μήνες (από την επιστολή μας), για να καταλάβει την τραγική κατάσταση των οικονομικών του Δήμου. Και όλα αυτά γιατί δεν υπήρχε, όπως πλέον αποδεικνύεται, έτοιμο σχέδιο αντιμετώπισης ώστε να εξέλθει ο Δήμος από το οικονομικό αδιέξοδο.
Από την 1η Ιανουαρίου που ανέλαβε η νέα Δημοτική Αρχή, έπρεπε να έχει φροντίσει να μειώσει στο ελάχιστο τις δαπάνες। Πρακτικά, θα μπορούσε να είχε εισηγηθεί την μη καταβολή αντιμισθιών και εξόδων παραστάσεων όλων των αιρετών. Με αυτό τον τρόπο θα είχε εξασφαλίσει στο Ταμείο του Δήμου ένα ποσό της τάξης των 2.000.000€ ετησίως. Θα μπορούσε, επίσης, να μην είχε ασχοληθεί με τίποτε άλλο (κανένα έργο βιτρίνας) παρά μόνο με την καθαριότητα της πόλης και τα άκρως απαραίτητα έργα στο τομέα της ύδρευσης και της αποχέτευσης. Καλό το πράσινο, καλός ο ηλεκτροφωτισμός αλλά δεν είμαστε και οι Βερσαλλίες! Με αυτόν τον τρόπο θα είχαν εξασφαλιστεί στα ταμεία του Δήμου άλλα 2.000.000 € σε ετήσια βάση. Ακόμα, θα μπορούσε να είχε επιτείνει την επιβολή προστίμων η Δημοτική Αστυνομία, τόσο για παράνομη στάθμευση (η οποία έχει λάβει πλέον ανεξέλεγκτες διαστάσεις) όσο και για παράνομη διαφήμιση, κι έτσι τα ταμεία του Δήμου να έχουν εισροή χρήματος. Και όλα αυτά από την πρώτη κιόλας ημέρα κι όχι μετά από 8 μήνες, μαζί με τις απαραίτητες ενέργειες (νομικές και μη) για την καταβολή μέρους από όσα μας χρωστά ο ΟΛΠ, η ΕΥΔΑΠ, ο ΟΤΕ. Παράλληλα, θα μπορούσε να έχει ήδη ξεκινήσει η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δήμου, θα μπορούσαν να γίνουν πολλά ………. Και δεν έγινε τίποτα.
Το 2006 η δημοτική αρχή Αγραπίδη προχώρησε στο ¨συμμάζεμα¨ των παλαιών δανείων σε ένα νέο δάνειο, με ευνοϊκότερους όρους (και καλά έκανε) και η επόμενη δημοτική αρχή του Φασούλα άρχισε να παίρνει το ένα δάνειο μετά το άλλο। Τώρα, η δημοτική αρχή του κου Μιχαλολιάκου προχωρά σε κεφαλαιοποίηση πάλι όλων των δανείων με ευνοϊκότερους όρους (με την οποία συμφωνούμε απόλυτα) και πριν καν τελειώσουν οι διαδικασίες της νέας κεφαλαιοποίησης αρχίζει να παίρνει δάνεια καινούρια !! Βλέπουμε ακριβώς το ίδιο κακό έργο με άλλους πρωταγωνιστές !!!
Με το νέο δάνειο στρώνουμε το κόκκινο χαλί για να τεθεί ο Δήμος Πειραιά σε καθεστώς κηδεμονίας και μνημονίου। Με το νέο Δάνειο, χρεώνουμε ακόμα περισσότερο τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.
Με αυτό το σκεπτικό λέμε όχι στο δάνειο, ναι στην ορθή οικονομική διαχείριση.