Πρόκειται για μια ακόμα παράσταση.Ένας αποδυναμωμένος πρωθυπουργός αναζητεί, απελπισμένος, λύση στο προσωπικό του πρόβλημα.
Το «βαθύ ΠΑΣΟΚ», τραυματισμένο από την κυβερνητική αναλγησία και απομονωμένο από την κοινωνία, καταβάλει μια ύστατη προσπάθεια να σώσει την κομματική του πελατεία. Να επιβιώσει και το ίδιο γιατί αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική, σε λίγους μήνες το ΠΑΣΟΚ θα διαλυθεί στα εξ ών συνετέθη.
Για αυτό και εντείνει την πίεσή του στον Πρωθυπουργό. Είτε να αλλάξει πολιτική, είτε να ….αλλάξει ο ίδιος! Και η πίεση αυτή θα λάβει διαστάσεις χιονοστιβάδας καθώς βλέπουν το πολιτικό σκηνικό να αλλάζει άρδην.
Στο ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν, ότι αν ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο, οδηγούνται στην μεγαλύτερη στρατηγική τους ήττα. Μια ήττα που θα τους αφήσει στο περιθώριο για πολλά χρόνια.
Σ’ αυτό το εκρηκτικό κλίμα ο κ. Παπανδρέου είναι όμηρος, μες το ίδιο του το κόμμα γεγονός που παραλύει και τη λειτουργία της κυβέρνησης.
Έτσι, ο Πρωθυπουργός προσέρχεται σήμερα στο Προεδρικό Μέγαρο γιατί γνωρίζει ή φοβάται ότι ο ασκός του Αιόλου άνοιξε. Η αμφισβήτηση είναι γενικευμένη. Ο κίνδυνος της ανατροπής του, από το ίδιο του το κόμμα, είναι υπαρκτός.
Ποιές είναι οι επιλογές του;
Το πρώτο πράγμα, που ίσως έχει στο μυαλό του, είναι μια ύστατη προσπάθεια συναίνεσης, μήπως και καταφέρει να εγκλωβίσει την αντιπολίτευση. Πρόκειται για φαρσοκωμωδία, αν το επιχειρήσει.
Είναι δυνατόν να ζητά συναίνεση από τη Ν. Δ. όταν δεν συμφωνεί μαζί του το ίδιο του το κόμμα; Για την κοινωνία, δεν το συζητάμε, έχει προ πολλού αποσύρει την εμπιστοσύνη της προς το πρόσωπό του.
Δεύτερον, διακινείται, επίσης, το σενάριο ότι ο Πρωθυπουργός θα προτείνει τον σχηματισμό Κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας. Όμως, αυτό δεν αποτελεί λόγο για να επισκεφθεί εκτάκτως τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου είναι στην απόλυτη διακριτική ευχέρεια του Πρωθυπουργού. Άρα ο κ. Παπανδρέου, δεν χρειάζεται ούτε την άδεια, ούτε την έγκριση του Προέδρου για τη σύνθεση της Κυβέρνησής του. Μπορεί να σχηματίσει όποια κυβέρνηση επιθυμεί και με όποιους υπουργούς θέλει!
Όμως, μια «Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας» για να έχει νόημα πρέπει να συμμετάσχουν και τα άλλα κόμματα! Διαφορετικά θα πρόκειται για μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με …ψευδώνυμο! Η συμμετοχή, της Ν.Δ. φαίνεται εξαιρετικά απίθανη γιατί, πέραν των άλλων, προϋποθέτει και την αλλαγή πολιτικής και τον κ. Παπανδρέου δεν τον ικανοποιεί η συμμετοχή της κας Μπακογιάννη ή του κ. Καρατζαφέρη!
Τρίτον, μια άλλη εναλλακτική που έχει ο κ. Παπανδρέου είναι να υποβάλλει την παραίτησή του από την πρωθυπουργία. Βέβαια στην περίπτωση αυτή δεν μπορεί να διοριστεί πρωθυπουργός εκ νέου. Η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, εντός τριών ημερών, υποχρεούται να υποδείξει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον διάδοχο του κ. Παπανδρέου ο οποίος και θα λάβει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Να επαναληφθεί δηλαδή το …πείραμα Σημίτη.
Τέταρτον, ο κ. Παπανδρέου μπορεί να υποβάλλει την παραίτηση της Κυβέρνησης του, επικαλούμενος εθνικό θέμα. Στην περίπτωση, αυτή διαλύεται η Βουλή και προκηρύσσονται αμέσως εκλογές.
Επειδή, όμως, στην περίπτωση αυτή ο κ. Παπανδρέου θα εμφανιστεί ότι φυγομαχεί, χώρια που θα βρεθεί αντιμέτωπος και με την πιθανότητα μιας βαριάς ήττας, δεν αποκλείεται να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή! Αν τη λάβει, τότε οι διαμαρτυρόμενοι «δεν θα δικαιούνται δια να ομιλούν». Αν καταψηφιστεί, θα έχει να λέει ότι έπεσε από μια «νέα αποστασία!» Και προσφύγει σε εκλογές καταγγέλλοντας τα κέντρα που τον… ανέτρεψαν!
Τι θα συμβεί;
Ο κ. Παπανδρέου προσπαθεί εδώ και καιρό να βρεί το δίλημμα των εκλογών. Δεν θέλει να φανεί ότι τις προκάλεσε ο ίδιος γιατί αυτό ισοδυναμεί με ομολογία αποτυχίας. Επομένως, όλοι του οι χειρισμοί κατατείνουν σ΄ένα πράγμα. Να φορτώσει την ευθύνη πρόκλησης των πρόωρων εκλογών στον Αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας.
Αν ο λόγος της σημερινής συνάντησής του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι ο σχηματισμός Κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας, τότε αποκαλύπτεται πλήρως ότι ο …βασιλιάς είναι γυμνός.
Η απάντηση είναι απλή: ένας πρωθυπουργός που κέρδισε με 11 μονάδες διαφορά πρίν από 20 μήνες και αναζητά Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας επειδή η δική του ήταν μια κυβέρνηση …καταστροφής, δεν έχει την ηθική, πολιτική και κοινωνική νομιμοποίηση να παραμείνει στη θέση του ούτε μια μέρα.
Κώστας Ροδινός