Το ζήσαμε και αυτό, να μας απειλούν με την επαναφορά του εθνικού μας νομίσματος!
Οι εκφραστές της Ξένης Κατοχής ξεπερνούν την έννοια του ψεύδος, αλλάζουν συνολικά την πραγματικότητα, την οποία πρέπει να αποκαταστήσουμε.
Το «σκληρό» (το σταθερά υπερτιμημένο) νόμισμα αποτελεί όπλο σε βάρος των λαών.
«Σκληρό» νόμισμα σημαίνει μείωση των εξαγωγών και του τουρισμού, με παράλληλη αύξηση των εισαγωγών μιας χώρας, δηλαδή την καταστροφή της οικονομίας της προς όφελος του ξένου κράτους που επιβάλλει «σκληρό» νόμισμα, όπως :
Το «σκληρό» Πέσο –το κρεμασμένο (pegged) στο δολάριο- κατέστρεψε την Αργεντινή, προς όφελος των ΗΠΑ, και κατόπιν την αποτελείωσε το ΔΝΤ.
Αντίθετα η Κίνα αρνείται να υπερτιμήσει -να σκληρύνει- το νόμισμά της.
-Οι πρώην γαλλικές αποικίες Ακτή Ελεφαντοστού, Γουινέα-Μπισσάου, Μάλι, Μπενίν, Μπουρκίνα Φάσο, Νίγηρας, Σενεγάλη, Τόγκο έχουν «σκληρό» νόμισμα, το Φράγκο Δυτικής Αφρικής (XOF) που είναι κρεμασμένο από το Ευρώ.
Οι περισσότερες από αυτές ζούνε μέσα σε οικονομική εξαθλίωση (με περίπου ένα δολάριο ανά κάτοικο την ημέρα), αλλά έχουν «σκληρό» νόμισμα!
Το Ευρώ, προϊόν λυκοφιλίας των δύο ιμπεριαλισμών (γερμανικού και γαλλικού) που διατηρεί τα χαρακτηριστικά τόσο του «ισχυρού» Φράγκου όσο και του Κατοχικού Μάρκου ως προς τα ιδεολογήματα, την «κοινωνική» βάση και τον ρόλο του στην ξένη κατοχή. Η «ΟΝΕ» θα έχει το ίδιο τέλος με την ΛΝΕ.
Σε Ευρώ παίρνουμε, ακόμα, κάποιες «επιδοτήσεις» που δεν καλύπτουν ούτε το 25% αυτών που χάσαμε με την κατάργηση των δασμών και της Δραχμής. «Πουλήσαμε» σε Ευρώ τις επιχειρήσεις μας (άλλες «έκλεισε το ΣΔΟΕ» όσες ανταγωνίζονταν τις αντίστοιχες γερμανικές και γαλλικές) χαρίσαμε την Εθνική Περιουσία μας.
Θάψαμε τα φρούτα μας, κάψανε τις ελιές μας - αντί αυτών επιδοτούν τις … στρουθοκαμήλους και τις … λεύκες.
Όταν το Έθνος απελευθερωθεί από την ξένη κατοχή, και επαναφέρει τη Δραχμή, θα συμπεριλάβει στα κακουργήματα της προδοσίας κάθε ενέργεια σε βάρος του Εθνικού Νομίσματος.
Επίσης στην διδασκόμενη ιστορία θα αναφέρονται τα οικονομικά εγκλήματα από τους «συμμάχους» μας– μαζί με τα άλλα που έχουν διαπράξει.-
Οι εκφραστές της Ξένης Κατοχής ξεπερνούν την έννοια του ψεύδος, αλλάζουν συνολικά την πραγματικότητα, την οποία πρέπει να αποκαταστήσουμε.
Το «σκληρό» (το σταθερά υπερτιμημένο) νόμισμα αποτελεί όπλο σε βάρος των λαών.
«Σκληρό» νόμισμα σημαίνει μείωση των εξαγωγών και του τουρισμού, με παράλληλη αύξηση των εισαγωγών μιας χώρας, δηλαδή την καταστροφή της οικονομίας της προς όφελος του ξένου κράτους που επιβάλλει «σκληρό» νόμισμα, όπως :
Το «σκληρό» Πέσο –το κρεμασμένο (pegged) στο δολάριο- κατέστρεψε την Αργεντινή, προς όφελος των ΗΠΑ, και κατόπιν την αποτελείωσε το ΔΝΤ.
Αντίθετα η Κίνα αρνείται να υπερτιμήσει -να σκληρύνει- το νόμισμά της.
-Οι πρώην γαλλικές αποικίες Ακτή Ελεφαντοστού, Γουινέα-Μπισσάου, Μάλι, Μπενίν, Μπουρκίνα Φάσο, Νίγηρας, Σενεγάλη, Τόγκο έχουν «σκληρό» νόμισμα, το Φράγκο Δυτικής Αφρικής (XOF) που είναι κρεμασμένο από το Ευρώ.
Οι περισσότερες από αυτές ζούνε μέσα σε οικονομική εξαθλίωση (με περίπου ένα δολάριο ανά κάτοικο την ημέρα), αλλά έχουν «σκληρό» νόμισμα!
Το Ευρώ, προϊόν λυκοφιλίας των δύο ιμπεριαλισμών (γερμανικού και γαλλικού) που διατηρεί τα χαρακτηριστικά τόσο του «ισχυρού» Φράγκου όσο και του Κατοχικού Μάρκου ως προς τα ιδεολογήματα, την «κοινωνική» βάση και τον ρόλο του στην ξένη κατοχή. Η «ΟΝΕ» θα έχει το ίδιο τέλος με την ΛΝΕ.
Σε Ευρώ παίρνουμε, ακόμα, κάποιες «επιδοτήσεις» που δεν καλύπτουν ούτε το 25% αυτών που χάσαμε με την κατάργηση των δασμών και της Δραχμής. «Πουλήσαμε» σε Ευρώ τις επιχειρήσεις μας (άλλες «έκλεισε το ΣΔΟΕ» όσες ανταγωνίζονταν τις αντίστοιχες γερμανικές και γαλλικές) χαρίσαμε την Εθνική Περιουσία μας.
Θάψαμε τα φρούτα μας, κάψανε τις ελιές μας - αντί αυτών επιδοτούν τις … στρουθοκαμήλους και τις … λεύκες.
Όταν το Έθνος απελευθερωθεί από την ξένη κατοχή, και επαναφέρει τη Δραχμή, θα συμπεριλάβει στα κακουργήματα της προδοσίας κάθε ενέργεια σε βάρος του Εθνικού Νομίσματος.
Επίσης στην διδασκόμενη ιστορία θα αναφέρονται τα οικονομικά εγκλήματα από τους «συμμάχους» μας– μαζί με τα άλλα που έχουν διαπράξει.-