Της Μαριλης Μαργωμενου - Kαθημερινή
Ισως να έφταιγε η χειραψία του Π. Καμμένου με τον Αλ. Τσίπρα. Ή μπορεί να του κακοφάνηκε που κανένας, εκτός από το twitter, δεν του είπε ότι ο πρόεδρος έχει βγει σε αναζήτηση ψηφοφόρων στο Ρέικιαβικ. Κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς ήταν αυτό που ενόχλησε τον Τέρενς Κουίκ. Αλλά το βέβαιον είναι πως ήδη από το συνέδριο των Ανεξάρτητων Ελλήνων είχε αυτό το ύφος δυσπεψίας που πρωτοείδαμε όταν το Ιντερνετ ανακοίνωσε τον αδόκητο θάνατό του στο τσουνάμι της Ταϊλάνδης. Ισως γι’ αυτό και κανείς δεν εξεπλάγη όταν παραιτήθηκε από κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των ΑΝΕΛ. Αντιθέτως: Το «συνεχίζουμε μαζί», που είπε αμέσως μετά, έμοιαζε κάπως παράταιρο. Βλέπετε, οι ανεξάρτητες διχαλωτές γλώσσες επιμένουν πως κάθε μέρα που περνάει ο κ. Κουίκ το ξανασκέφτεται, και ετοιμάζεται όπου να ’ναι να αποσκιρτήσει. Και να γίνει έτσι ένας ακόμη πιο ανεξάρτητος Ελληνας.
Οπως και να έχουν τα πράγματα, ο κ. Κουίκ δεν είναι...
Οπως και να έχουν τα πράγματα, ο κ. Κουίκ δεν είναι...
ο πρώτος που τορπιλίζει μεσοπέλαγα τον «Ηλιάτορα» του κόμματος, τον κ. Π. Καμμένο. Την πρώτη τορπίλη είχε εξαπολύσει πέρυσι ο Γ. Μανώλης, όταν μίλησε για το απατηλό non paper που έλαβε η Προεδρία της Δημοκρατίας και έκανε τον κ. Καμμένο να αφρίσει σαν την άγρια θάλασσα. Εκτοτε, το κόμμα το χτύπησαν χίλια μύρια κύματα παραιτήσεων και διαγραφών. Θα θυμάστε πώς κατέβασαν τις σωσίβιες λέμβους ο κ. Μαρκόπουλος και ο Χ. Ζώης και πώς, λίγο καιρό μετά, έσκασε η βόμβα βυθού που κατά λάθος απασφάλισε ο Γ. Βουλγαράκης, γνωστός για την αγάπη του στις θάλασσες και την ειδικότητά του στα ναυάγια. Η υποψία πως νόμιμα και ηθικά ο παλαιός υπουργός χρηματοδοτεί την επαναστατημένη αρμάδα του κ. Καμμένου κόντεψε να στείλει στον βυθό το ανεξάρτητο ελληνικό σκαρί. Τελικά, σαν να επρόκειτο για αναβίωση του «ήταν ένα μικρό καράβι», ο κλήρος έπεσε στα στελέχη του Π. Καμμένου, που φαγώθηκαν ένα ένα. Και μαζί τους φαγώθηκε και η δυναμική του κόμματος.
Οσοι έμειναν πίσω, βέβαια, δίνουν ακόμα το αίμα τους για το κόμμα. Ο Β. Καπερνάρος, ας πούμε, έσπασε το δαχτυλάκι του χτυπώντας το χέρι στον πάγκο της προανακριτικής. Και στο συνέδριο του κόμματος, ο Ανεξάρτητος Ελληνας Κ. Τόμπρας βρήκε απροετοίμαστη την Ανεξάρτητη Ελληνίδα Ε. Αρβανίτη - Πρεβεζάνου και με ένα καλοζυγισμένο άπερκατ την έστειλε στα πιτ της ανεξαρτησίας. Βλέπετε, τελευταία στο κόμμα τα νεύρα είναι κάπως τεντωμένα. Οι επιζώντες των διαγραφών βλέπουν τους παλιούς τους συμπολεμιστές, ροδαλούς και καλοζωισμένους, σαν τον Χ. Ζώη, να φτιάχνουν νέα κόμματα. Και παρακολουθούν τον Κ. Μαρκόπουλο με νέο και βελτιωμένο μνημονιακό στυλ να λέει πως «οι ψηφοφόροι μού ζητούν να γυρίσω στη Ν.Δ.» (...αλλά, για κακή του τύχη, η Ν.Δ. δεν του ζητάει τίποτα). Ακόμη και ο Νότης Μαριάς που παραμένει στους ΑΝΕΛ έχει αποκτήσει δικό του ρεπερτόριο. Τελευταία δηλώνει πως αυτό που θέλει είναι να φύγει από τη Βουλή και να ενωθεί με τον λαό!
Φυσικά, όποιος και αν φύγει τελικά, ακόμα και ο Τέρενς Κουίκ, του οποίου τα μάτια στοργικά σκούπιζε ο Π. Καμμένος τη μαύρη μέρα που τον πήραν ξώφαλτσα τα δακρυγόνα, πάντα θα υπάρχουν αντικαταστάτες. Οπως η νέα μεταγραφή των ΑΝΕΛ, ο κύριος που αποκάλεσε τους βουλευτές «γομάρια», Αστέριος Ροντούλης. Ή ο Γιώργος Βλάχος, που το μουστάκι - trademark της δημοσιογραφικής του καριέρας τώρα ανθεί στο πλάι του Π. Καμμένου. Οι ψηφοφόροι των Ανεξάρτητων Ελλήνων άλλωστε, παρά την καζούρα που υπέστησαν όταν ο πρόεδρος έκανε το κήρυγμα για τους υδατάνθρακες, παρά τις ειρωνείες περί αεροψεκασμών που δέχονται καθημερινά, επιμένουν να υποστηρίζουν τον αρχηγό τους και να υπερασπίζονται κάθε νέα θεωρία συνωμοσίας που επινοεί. Γιατί, όπως είπε και ο Π. Καμμένος, «εμένα και σε χαντάκι να με βρούνε, οι Ανεξάρτητοι Ελληνες θα προχωρήσουν». Εκτός και αν πρόκειται για το βαθύ χαντάκι των δημοσκοπήσεων. Στο οποίο συνήθως μπαίνει κανείς μόνος του και κατά κανόνα δεν ξαναβγαίνει ποτέ...
Οσοι έμειναν πίσω, βέβαια, δίνουν ακόμα το αίμα τους για το κόμμα. Ο Β. Καπερνάρος, ας πούμε, έσπασε το δαχτυλάκι του χτυπώντας το χέρι στον πάγκο της προανακριτικής. Και στο συνέδριο του κόμματος, ο Ανεξάρτητος Ελληνας Κ. Τόμπρας βρήκε απροετοίμαστη την Ανεξάρτητη Ελληνίδα Ε. Αρβανίτη - Πρεβεζάνου και με ένα καλοζυγισμένο άπερκατ την έστειλε στα πιτ της ανεξαρτησίας. Βλέπετε, τελευταία στο κόμμα τα νεύρα είναι κάπως τεντωμένα. Οι επιζώντες των διαγραφών βλέπουν τους παλιούς τους συμπολεμιστές, ροδαλούς και καλοζωισμένους, σαν τον Χ. Ζώη, να φτιάχνουν νέα κόμματα. Και παρακολουθούν τον Κ. Μαρκόπουλο με νέο και βελτιωμένο μνημονιακό στυλ να λέει πως «οι ψηφοφόροι μού ζητούν να γυρίσω στη Ν.Δ.» (...αλλά, για κακή του τύχη, η Ν.Δ. δεν του ζητάει τίποτα). Ακόμη και ο Νότης Μαριάς που παραμένει στους ΑΝΕΛ έχει αποκτήσει δικό του ρεπερτόριο. Τελευταία δηλώνει πως αυτό που θέλει είναι να φύγει από τη Βουλή και να ενωθεί με τον λαό!
Φυσικά, όποιος και αν φύγει τελικά, ακόμα και ο Τέρενς Κουίκ, του οποίου τα μάτια στοργικά σκούπιζε ο Π. Καμμένος τη μαύρη μέρα που τον πήραν ξώφαλτσα τα δακρυγόνα, πάντα θα υπάρχουν αντικαταστάτες. Οπως η νέα μεταγραφή των ΑΝΕΛ, ο κύριος που αποκάλεσε τους βουλευτές «γομάρια», Αστέριος Ροντούλης. Ή ο Γιώργος Βλάχος, που το μουστάκι - trademark της δημοσιογραφικής του καριέρας τώρα ανθεί στο πλάι του Π. Καμμένου. Οι ψηφοφόροι των Ανεξάρτητων Ελλήνων άλλωστε, παρά την καζούρα που υπέστησαν όταν ο πρόεδρος έκανε το κήρυγμα για τους υδατάνθρακες, παρά τις ειρωνείες περί αεροψεκασμών που δέχονται καθημερινά, επιμένουν να υποστηρίζουν τον αρχηγό τους και να υπερασπίζονται κάθε νέα θεωρία συνωμοσίας που επινοεί. Γιατί, όπως είπε και ο Π. Καμμένος, «εμένα και σε χαντάκι να με βρούνε, οι Ανεξάρτητοι Ελληνες θα προχωρήσουν». Εκτός και αν πρόκειται για το βαθύ χαντάκι των δημοσκοπήσεων. Στο οποίο συνήθως μπαίνει κανείς μόνος του και κατά κανόνα δεν ξαναβγαίνει ποτέ...
