Αργά το κατάλαβαν οι κύριοι της κηποτεχνίας του Πειραιά ότι με το να φυτεύουν λουλουδάκια κατασπαταλούν το χρήμα του Δήμου και του προσθέτουν, έξοδα περιττά από τη μια και ασχήμια από την άλλη, αφού τα χρυσοπληρώνουν, απασχολούν δεκάδες ανθρώπους να τα φυτεύουν και στο τέλος τα εγκαταλείπουν στην τύχη τους, γιατί δεν μπορούν να τα παρακολουθήσουν στο πότισμα και τη φροντίδα.Με χαρά λοιπόν είδαμε στις νησίδες της Γούναρη να ξηλώνονται τα ξερά λουλούδια και στη θέση τους να φυτεύονται πικροδάφνες που είναι φυτά πολυετή, δεν χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα και είναι πανέμορφα.
«Πρέπει να πάθεις για να μάθεις» που λέει ο λαός. Βέβαια εμείς τα λέγαμε αλλά οι αρμόδιοι πίστευαν ότι ο Πειραιάς θα γίνει Βερσαλλίες και ότι θα έχει πάντα την τσέπη γεμάτη λεφτά να τα σκορπίζει και να ανανεώνει τα λουλούδια 10 φορές το χρόνο.
Η προσγείωση στην πραγματικότητα δεν είναι κακή, έστω και αν εφαρμόζεται μετά το πάθημα.
Ποτέ δεν είναι αργά.
Γιάννης Κανατσέλης