Για τις μεγάλες προκλήσεις στην καριέρα του, αυτή του ιταλικού πρωταθλήματος αλλά και των Ολυμπιακών αγώνων στο Ρίο με την Εθνική ομάδα ανδρών μίλησε στο SDNA ο Αλέξανδρος Γούνας.
Αναλυτικά...
Με γονείς αθλητές η επιλογή του να ασχοληθεί με τα σπορ ήταν μάλλον αναπόφευκτη. Με μπαμπά πολίστα η επιλογή του πόλο έμοιαζε μάλλον... καρμική ή μήπως όχι; Ο Αλέξανδρος Γούνας έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν έναν αθλητή να ξεχωρίζει, πείσμα, αυτοπεποίθηση αλλά και τη μπάλα χαμηλά. Ο διεθνής περιφερειακός στα 26 του πλέον μετά από τέσσερα πρωταθλήματα, άλλα τόσα κύπελλα αλλά και δύο βραβεία mvp του ελληνικού πρωταθλήματος δηλώνει έτοιμος για την μεγάλη πρόκληση, να αγωνιστεί στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, το ιταλικό.
Προτού αποβιβαστεί όμως στο λιμάνι του ιταλικού βορρά, τη Σαβόνα, έχει μια άλλη δουλειά. Στο Ρίο, εκεί όπου η Εθνική ομάδα πόλο ανδρών, μετά το χάλκινο μετάλλιο στο Καζάν πέρσι το καλοκαίρι, έχει μεγάλο στόχο να βάλει ακόμη ένα... μεταγιόν στα στήθη των παικτών, αυτό που προσδοκά εδώ και χρόνια το ελληνικό πόλο.
Για σένα το πόλο ήταν κάτι αναπόφευκτο;
«Από μικρός, ξεκίνησα να κάνω πολλά αθλήματα. Έκανα ποδόσφαιρο, καράτε, τένις και στο τέλος κατέληξα στο πόλο. Δεν ξέρω αν ήταν αναπόφευκτο γιατί η αλήθεια είναι πώς και ποδόσφαιρο θα έπαιζα αλλά δεν άρεσε στη μητέρα μου να γίνω ποδοσφαιριστής, δεν το προτιμούσε και προσπαθούσε να βρει άλλες λύσεις. Μετά κόλλησα στο πόλο».
Τι ήταν αυτό που σου άρεσε στο πόλο και τελικά το διάλεξες;
«Με τρελαίνει το νερό. Μου αρέσει πάρα πολύ το να πέφτω στο νερό, να παίζω με μια μπάλα ουσιαστικά. Νομίζω και πώς όταν ήμουν μικρός στη Βουλιαγμένη, που πηγαίναμε το καλοκαίρι και μέναμε σε μια πισίνα από πρωί μέχρι το βράδυ ήταν που μου άρεσε πάρα πολύ. Μετά, όταν το κατάλαβα, μου αρέσε ακόμη περισσότερο σαν άθλημα»
Τι ήταν αυτό που σε κράτησε στο πόλο για να ασχοληθείς επαγγελματικά;
«Είμαι από τους αθλητές που πρόλαβαν τα προνόμια και το άνευ και κάποια χρηματικά. Ήμουν από τους τελευταίους, που προλάβαμε κάποια μικρά. Η αλήθεία είναι ότι αυτό που με κράτησε είναι η αγάπη που έχω για το πόλο. Μου αρέσει πάρα πολύ σαν άθλημα. Νομίζω αυτός είναι ο λόγος που με έχει κρατήσει μέχρι και θα με κρατάει, όσο είναι...»
Πόσο εύκολο είναι να συνδυάσεις τον επαγγελματικό αθλητισμό με τις σπουδές;
«Άμα υπάρχει θέληση όλα γίνονται. Έχω αποφοιτήσει από την ΑΣΟΕΕ οργάνωση και διοίκηση επιχειρήσεων, τώρα τελείωσα και με το μεταπτυχιακό μου, στο πανεπιστήμιο του City, το LLM. Η αλήθεια είναι ότι θέλω εκτός από ένας αθλητής, να είμαι και ένας μορφωμένος άνθρωπος και να μπορώ μετά το πόλο να έχω μια άλλη ζωή. Να μην είμαι κολλημένος στο πόλο»
Ένα παιδί που ξεκινάει τώρα το πόλο τι θα το συμβούλευες;
«Θα το συμβούλευα να κάνει αυτό που αγαπάει για όσο καιρό το αγαπάει. Όταν πάψει αυτή η αγάπη να το σταματήσει αμέσως. Κι εγώ γι' αυτό το λόγο συνεχίζω ακόμη να το κάνω ενώ θα μπορούσα κάλλιστα να πά να πιάσω μια δουλειά, σύμφωνα με τις σπουδές μου. Συνεχίζω γιατί το αγαπάω και γιατί μου αρέσει αυτό το άθλημα»
Περνάει από το μυαλό σας ότι μπορεί να είστε η γενιά που θα φέρει αυτό που ψάχνει εδώ και καιρό η ελληνική υδατοσφαίριση στο επίπεδο των ανδρών, ένα Ολυμπιακό μετάλλιο;
«Μακάρι. Μακάρι να είμαστε. Σίγουρα έχουμε όλα τα φόντα για να τα καταφέρουμε. Απλά παίζουν πολλά πράγματα ρόλο. Κάποιοι αστάθμητοι παράγοντες επίσης. Σίγουρα το ότι πήραμε την τρίτη θέση στο Καζάν, την τέταρτη στο ευρωπαϊκό, την τρίτη τώρα στο World League, μας δίνει δύναμη και αυτοπεποίθηση, αλλά κάθε διοργάνωση, κάθε αγώνας είναι ξεχωριστός και αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς είναι να κοιτάζουμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά και στο τέλος να δούμε τη σούμα»
Με τι στόχος πηγαίνει στους Ολυμπιακούς αγώνες η Εθνική ομάδα;
«Νομίζω ότι πρέπει να βάλουμε μικρούς στόχους, να κοιτάμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Αρχικός μας στόχος πρέπει να είναι η πρόκριση στην οκτάδα, μην ξεχνάμε ότι είναι Ολυμπιακοί αγώνες, όλοι έχουν τον ενθουσιασμό να παίξουν, γι' αυτό και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, έτσι ώστε να μην κάνουμε κάποιο στραβοπάτημα. Αρχικά να περάσουμε στην οκτάδα και μετά παιχνίδι με το παιχνίδι να δούμε πόσο ψηλά μπορούμε να φτάσουμε. Μακάρι να είναι ένα μετάλλιο αλλά είναι δύσκολο, όταν πεις ναι είμαι στα μετάλλια μετά να το καταφέρεις. Καλύτερα σιγά σιγά, με χαμηλά το κεφάλι»
Στους προηγούμενους Ολυμπιακούς αγώνες ήσουν ουσιαστικά ο τελευταίος που κόπηκε από τον τότε τεχνικό Ντράγκαν Άντριτς. Πώς ήταν εκείνη η στιγμή για σένα;
«Ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή για μένα τότε γιατί πίστευα ότι θα μπορούσα να είχα βοηθήσει. Εντάξει, όπως πιστεύω ότι γίνεται και γενικά στη ζωή, ο,τι συμβαίνει συμβαίνει για σε κάνει πιο δυνατό. Αυτό άλλα και κάποια άλλα πράγματα θα μου δώσει τρομερό κίνητρο για την επερχόμενη Ολυμπιάδα. Θέλω να φανώ αρκετά καλός, ώστε να βοηθήσω την ομάδα μου».
Λόγω της καταγωγής της μητέρας σου, έχεις και την αμερικάνικη υπηκοότητα, σου έγινε ποτέ πρόταση να αγωνιστείς στην Εθνική των ΗΠΑ;
«Όχι, δε μου είχε γίνει κάποια πρόταση. Αλλά δε θα το επεδίωκα και ποτέ. Υπηρετώ τη χώρα στην οποία έχω μεγαλώσει και είμαι πολύ χαρούμενος γι' αυτό»
Το γεγονός ότι είναι αυξημένες οι προσδοκίες γι' αυτή την Εθνική ομάδα σας δημιουργεί ένα επιπλέον άγχος;
«Όχι, δε θα το έλεγα. Αν σκεφθείς ότι εντάξει, περιμένουν πολλά από εμάς, νομίζω ότι θα το χάσεις το παιχνίδι, αν μπορώ να το πω έτσι. Καλό είναι αυτό που είπα και πιο πριν, να βάζει μικρούς στόχους, δηλαδή να κοιτάξουμε το πρώτο παιχνίδι με την Ιαπωνία, μετά το δεύτερο παιχνίδι και ούτω καθεξής έτσι ώστε στο τέλος να πούμε τι κάναμε. Άμα πούμε ότι πάμε για μετάλλιο και ξαφνικά μετά χάσεις ένα παιχνίδι που δεν το περίμενες, βρίσκεσαι κατευθείαν εκτός στόχου, οπότε χάνεται και το μυαλό σου, χάνονται όλα. Γι' αυτό πιστεύω ότι είναι καλύτερο να κάνει ένα βήμα τη φορά»
Το γεγονός ότι η πλειοψηφία των διεθνών προέρχεται από τον Ολυμπιακό, θεωρείς ότι έχει βοηθήσει την Εθνική ομάδα;
«Υπάρχει τρομερή ομοιογένεια. Είμαστε εδώ και περίπου τρία χρόνια, οι περισσότεροι παίκτες σχεδόν κάθε μέρα μαζί και νομίζω αυτό φάνηκε κιόλας. Μπορούμε ο καθένας να καταλάβει τι σκέφτεται ο άλλος, τι θέλει ο άλλος, που θέλει τη μπάλα, πότε τι θέλει κι αυτό είναι τρομερό πλεονέκτημα ως προς τους αντιπάλους. Δε μπορούν να καταλάβουν πάντα τι σκεφτόμαστε, ποιος, που, πότε και τα λοιπά. Τώρα εγώ κι ο Άγγελος (σ.σ Βλαχόπουλος) θα φύγουμε, από τον Ολυμπιακό, αλλά νομίζω και τα υπόλοιπα παιδιά που θα μείνουν πίσω, δε νομίζω να αλλάξει κάτι γιατί τόσα χρόνια μαζί ξέρουμε τι θέλει ο ένας από τον άλλον»
Θεωρείς ότι η πολιτεία σας παρέχει τα κατάλληλα εφόδια για την προετοιμασία σας;
«Σημασία έχει ότι έχουμε βρει μια πισίνα, εδώ στον Άγιο Κοσμά και κάνουμε προπονήσεις. Τυχαίνει τώρα και στη συγκεκριμένη προετοιμασία, να λείπουμε για αρκετό χρονικό διάστημα και στην Κίνα για το World League αλλά και μετά, μια εβδομάδα στη Σερβία. Ουσιαστικά ήμασταν στην Ελλάδα, δύο δεκαήμερα μόνο. Το θετικό για εμάς είναι ότι έχουμε βρει μια πισίνα για να κάνουμε προπονήσεις γιατί το μόνο που έχουμε σαν στόχο, είναι οι Ολυμπιακοί αγώνες και θέλουμε να βρεθούμε όσο το δυνατόν καλύτερα προετοιμασμένοι»
Εκτός από την ομοιογένεια, ποιο θεωρείς ότι είναι το αγωνιστικό πλεονέκτημα της Εθνικής ομάδας;
«Νομίζω η ομαδικότητα. Είναι αυτό που μας κάνει τόσο δυνατή ομάδα γιατί, αν συγκρίνεις τις μονάδες τις δικές μας, με μια αντίστοιχη Εθνική ομάδα, λες ότι δεν έχουν τύχη αυτοί αλλά βλέπεις ότι παίζουμε σαν ομάδα και μπορούμε και αντιμετωπίζουμε όλους τους αντιπάλους. Παίξαμε με τους Σέρβους στο τουρνουά του Μπορ και δεν ήταν ούτε ο Γιάννης ο Φουντούλης, ούτε ο Άγγελος ο Βλαχόπουλος και ο Χρήστος (σ.σ Αφρουδάκης) έπαιζε με πρόβλημα και πάλι καταφέραμε σαν ομάδα σιγά σιγά, να κερδίσουμε τον αγώνα. Είναι πολύ σημαντικό να βλέπεις ότι μπορείς όταν έχεις απέναντί σου μονάδες όπως ο Φιλίποβιτς, ο Πρλαΐνοβιτς, ονόματα τρανταχτά στο πόλο»
Η Εθνική πόλο ανδρών δίνει το παρών σε διοργανώσεις Ολυμπιακών αγώνων συνεχώς από το 1980. Που αποδίδεις αυτή τη σταθερότητα;
«Τη σταθερότητα αυτή δεν ξέρω που μπορώ να την αποδώσω. Σίγουρα πάντως υπάρχει μια εξέλιξη γενικά στις Εθνικές ομάδες και στις διακρίσεις που φέρνει. Είναι όμως πολύ ευχάριστο αυτό, ότι μπορούμε να δίνουμε το παρών σε κάθε διοργάνωση Ολυμπιακών αγώνων. Δείχνουμε σαν άθλημα, ότι είμαστε σταθεροί»
Θεωρείς ότι στον Έλληνα ταιριάζει το πόλο;
«Υπάρχουν πολλές απόψεις για αυτό το ζήτημα. Ως προς τα προσόντα, αν μπορώ να το πω έτσι, η αλήθεια είναι ότι είμαστε λιγο πιο μαζεμένοι, λίγο πιο κοντοί σε σχέση με τους Σέρβους, με τους Ούγγους και τις παραδοσιακές δυνάμεις. Γενικά σα φιλοσοφία και σα νοοτροπία θεωρώ ότι μας ταιριάζει γιατί το νερό είναι στοιχείο του Έλληνα, θέλει να είναι σε θάλασσα, να περνάει καλά, να παίζει. Νομίζω ότι είναι από τα αθλήματα που θα τον κερδίσανε τον Έλληνα, αν μπορώ να το πω έτσι. Απλά η αλήθεια είναι ότι δεν έχει την δημοτικότητα, που θα θέλαμε σίγουρα».
Σας ενοχλεί το γεγονός ότι ενώ έχετε επιτυχίες δεν είναι τόσο δημοφιλές το άθλημά σας;
«Σίγουρα θα το θέλαμε. Θα το ήθελα να παίζω και να είναι πάντα γεμάτες οι πισίνες, να υπάρχει κόσμος που να ακολουθεί. Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Τώρα και με την κρίση ο κόσμος έχει απομακρυνθεί ακόμη περισσότερο. Γι' αυτό κι εμείς προσπαθούμε συνέχεια με τις επιτυχίες μας να φέρουμε κόσμο στις πισίνες. Τώρα κατά πόσο θα τα καταφέρουμε είναι ένα άλλο ζήτημα»
Πόσο εύκολο είναι για έναν αθλητή να αφήσει έναν σύλλογο όπως ο Ολυμπιακός;
«Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν εύκολη απόφαση. Εγώ σαν Αλέξανδρος, όπως είπα και πριν θα μπορούσα να βρω μια δουλειά σε μια ναυτιλιακή και να παίρνω κάποια λεφτά καλά για αυτή την περίοδο. Αλλά εγώ το πόλο το αγαπάω και μ' αρέσει να παίζω. Επειδή ακριβώς θέλω να παίζω, είχαμε αυτή τη διαφορά με τον Ολυμπιακό. Τους λέω "εγώ θέλω να παίζω" μου λένε έχουμε άλλους τρεις παίκτες από εκεί ο χρόνος θα μοιράζεται. Τους λέω παιδιά συγνώμη αλλά είμαι 26 χρονών θέλω να πάω κάπου γιατί αν δεν παίξω τώρα, πότε θα παίξω. Κι επειδή δεν σκοπεύω να παίζω μέχρι τα 40 μου θέλω αυτά τα χρόνια που μου μένουν να τα περάσω όπως τα φαντάζομαι εγώ»
Νιώθεις ότι πηγαίνοντας στην Ιταλία κάνεις το βήμα παραπάνω στην καριέρα σου;
«Νομίζω πώς ναι. Η Σαβόνα είναι μια τεράστια ομάδα αναμφισβήτητα. Είμαι μια ομάδα που έχει τρία ευρωπαϊκά, έχει πάρα πολλούς τίτλους. Μόνο που αυτή η ομάδα με όλους αυτούς τους ανθρώπους, έχουν παίξει τρομεροί παίκτες όπως ο Κάσας, ο Σάπιτς, τρομερά ονόματα του πόλο, με αυτούς τους παράγοντες, να μου υπόσχονται ότι θέλουν να μπουν στην τετράδα του ιταλικού πρωταθλήματος, που είναι το καλύτερο στον κόσμο και να θέλουν να βρουν στο πρόσωπό μου τον άνθρωπο που πιστεύουν ότι μπορεί να τους πάει στην τετράδα είναι κάτι τρομερό. Ελπίζω να καταφέρω να τους βγάλω ασπροπρόσωπους»
Πώς οριοθετείς τους προσωπικούς σου στόχος στην Ιταλία;
«Αγωνιστικα θα πρέπει να είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος και με τους στόχους της ομάδας που είναι αρχικά η τετράδα. Μακάρι να καταφέρουμε να μπούμε στην τετράδα γιατί υπάρχουν κι άλλες ομάδες, πολύ καλές, όπως η Προ Ρέκο, η Μπρέσια, η Ποσίλιπο του Άγγελου, η Σπορτ Μάνατζμεντ που έχει κάνει κάποιες επενδύσεις, η Κανοτιέρι που πήρε τον Τζορτζέτι. Στόχος μας είναι να μπούμε στην τετράδα. Όσον αφορά τους προσωπικούς στόχους, καλύτερα να μείνουμε σε αυτούς της ομάδας. Σίγουρα, όπως είπα και πιο πριν θα προσπαθήσω να βοηθήσω όσο περισσότερο μπορώ με το σκοράρισμα με τις πάσες, με την άμυνα, με οτιδήποτε μπορώ να βοηθήσω»
Σε αγχώνει το γεγονός ότι θα αγωνιστεί στο κορυφαίο πρωτάθλημα της Ευρώπης;
«Όχι, καθόλου δε με αγχώνει. Γενικά όταν έχω κάποιες προκλήσεις μου αρέσει να τις κοιτάζω κατάματα γι' αυτό και δε μου αρέσει να παίζω τόσο πολύ σε παιχνίδια που είναι "εύκολα". Μου αρέσει να παίζω σε τελικούς, σε παιχνίδια "μεγάλα" ας το πω έτσι. Τότε μ' αρέσει να παίζω. Γι' αυτό το λόγο δεν το βλέπω σαν κάτι που πρέπει να με αγχώνει αλλά σαν μια πρόκληση και να προσπαθήσω εγώ να ανταπεξέλθω όσο καλύτερα γίνεται. Το "όσο καλύτερα γίνεται" αν με ρωτάς τι είναι θα σου έλεγα να βοηθήσω την ομάδα όσο περισσότερα γίνεται και να κάνω τα πράγματα που μπορώ όσο καλύτερα γίνεται»
Θα άλλαζες κάτι από τη σεζόν που μόλις ολοκληρώθηκε με τον Ολυμπιακό;
«Ήταν μια ονειρική σεζόν. Η αλήθεια είναι ότι με στεναχωρεί το γεγονός ότι χάσαμε το τελευταίο ματς της χρονιάς. Αλλά νομίζω ότι είναι τρομερή παρακαταθήκη για το μέλλον γιατί δεν είναι ότι ο Ολυμπιακός πήγαινε χρόνια στους τελικούς. Πήγαμε φέτος, ελπίζω τα παιδιά να καταφέρουν να πάνε και του χρόνου. Τους εύχομαι ο,τι καλύτερο. Αλλά πιστεύω ότι είναι τρομερή παρακαταθήκη και στους παίκτες του Ολυμπιακούς και στην Εθνική γιατί αρχίζουμε και παίζουμε μεγάλα ματς»
Το επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος θεωρείς ότι βοηθάει τον Ολυμπιακό για την κατάκτηση της κορυφής της Ευρώπης;
«Τον Ολυμπιακό, δεν τον βοηθάει τόσο πολύ, όσον αφορά την Ευρώπη. Διότι δεν παίζει κάθε φορά δυνατά ματς, και μετά αναγκάζεται να παίζει καλά ματς ανά δύο εβδομάδες στο Τσάμπιονς Λιγκ. Όσον αφορά την Εθνική θεωρώ ότι έχει τους παίκτες που θέλει σε υψηλό επίπεδο. Σίγουρα αν ήταν πιο υψηλό επίπεδο θα υπήρχαν παίκτες που δε θα σταματούσαν για να πιάσουν μια δουλειά. Υποθετικά όμως δε μπορούμε να μιλήσουμε. Πρέπει να δούμε πώς είναι τα πράγματα και να πάμε σύμφωνα με τα δεδομένα»
Θα επέστρεφες στην Ελλάδα του χρόνου για άλλη ελληνική ομάδα;
«Δε μπορώ να πω ναι ή όχι γιατί δεν ξέρω τα δεδομένα. Προς το παρόν όμως στόχος μου είναι να πάω όσο καλύτερα γίνεται στην Σαβόνα και το ιταλικό πρωτάθλημα. Του χρόνου αν έρθουν κάποιες προτάσεις και αλλάξουν κάποια δεδομένα ή δεν ξέρω κι εγώ τι μπορούμε να το συζητήσουμε. Τώρα θεωρώ ότι είναι πολύ νωρίς για να το κουβεντιάσουμε»