Μπορεί ως χώρα να πάσχουμε στη διακυβέρνηση, αλλά στο θέατρο είμαστε πρώτοι. Και δεν μιλάμε για αρχαίο δράμα, ούτε για πρόζα ούτε για επιθεώρηση. Το φόρτε μας είναι το πολιτικό θέατρο κι εκεί δεν μας πιάνει ούτε ο Μπρεχτ ούτε ο Ντάριο Φο. Οταν έχουμε Γιώργο Παπανδρέου, είμαστε με διαφορά οι καλύτεροι. Ο πρωθυπουργός έχει καταφέρει να συνδυάσει πολιτικό δράμα (ή κωμωδία –όπως θέλει το βλέπει ο καθένας– είναι θέμα διάθεσης) με θέατρο παραλόγου. Το αποτέλεσμα είναι ακαταμάχητο και το ζούμε τις τελευταίες μέρες, σε....
διαρκή ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση.Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος του ταλέντου, αρκεί να δει
προσεκτικά τι ακριβώς συνέβη από το απόγευμα της Τρίτης μέχρι και χτες τη νύχτα... Την Τρίτη το απόγευμα κι ενώ συνεχιζόταν η κυβερνητική νιρβάνα των τελευταίων μηνών, κατά τη διάρκεια των οποίων η κυβέρνηση απλώς προαναγγέλλει ότι κινδυνεύουμε με χρεοκοπία χωρίς να πράττει τίποτα ουσιαστικό για να την αποτρέψει, πήρε την απόφαση να ανεξαρτητοποιηθεί ο Γιώργος Λιάνης. Το καμπανάκι που δεν μπορούν να χτυπήσουν σαράντα Ολι Ρεν μαζί το χτύπησε ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, που έχει δηλώσει μάλιστα ότι δεν θα είναι και υποψήφιος στις επόμενες εκλογές!
Αμέσως έπεσε... σύρμα. Από το πρωθυπουργικό γραφείο άρχισαν τα τηλέφωνα σε όλους τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ για να διαπιστωθεί μπας και υπάρχει κανένα ύπουλο σχέδιο κατά του αρχηγού – πρωθυπουργού. Μερικοί (αρκετοί, είναι η αλήθεια) δεν σήκωσαν τα τηλέφωνά τους, ίσως τους πήραν από... απόκρυψη, ίσως ήθελαν απλώς να σπάσουν τα νεύρα των επιτελών του Μεγάρου Μαξίμου. Το άγχος έφερε νυχτερινή σύσκεψη στο Καστρί και η σύσκεψη είχε ως αποτέλεσμα τη συλλογική συγγραφή ενός σεναρίου που το είδαμε από την επομένη σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση: Η πρώτη σκηνή είχε επίσκεψη στον Κάρολο Παπούλια (αλήθεια, τι ακριβώς πήγε να κάνει στο Προεδρικό Μέγαρο ο πρωθυπουργός, ουδέποτε το καταλάβαμε), τηλέφωνα στους πολιτικούς αρχηγούς, υποσχέσεις ότι ο πρωθυπουργός είναι έτοιμος να παραιτηθεί για να διευκολύνει τη
συγκυβέρνηση...
Η κορύφωση του δράματος ήρθε κατά τις εννιά με διάγγελμα που αντί αποχώρησης προανήγγειλε ανασχηματισμό και ψήφο εμπιστοσύνης. Με άλλα λόγια, αυτό που είχε ήδη αποφασιστεί από το προηγούμενο βράδυ, στη γνωστή λογική ότι όταν δεν μπορείς να κάνεις τίποτα καλύτερο, τραβάς έναν εσωκομματικό εκβιασμό. Το δράμα –πάντα και με κάποια κωμικά στοιχεία– συνεχίστηκε και χτες. Μόλις παραιτήθηκαν ο Φλωρίδης και ο Νασιώκας, αντί να τους ευχαριστήσουν που επέστρεψαν τις έδρες τους στο ΠΑΣΟΚ, σε αντίθεση με ό,τι έχει συμβεί στο πρόσφατο παρελθόν στο κόμμα τους αλλά και σε Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, άρχισαν να μιλάνε για αποστασίες και Ιουλιανά! Συνεκλήθη η Κοινοβουλευτική Ομάδα, έβγαλε έναν πανηγυρικό λόγο ο πρωθυπουργός, πέρασαν μερικές ώρες με group therapy και βγήκαν, έτοιμοι να φορέσουν τα υπουργικά κοστούμια...
Παρά τη σκηνοθεσία και την ένταση της παράστασης, το σενάριο είναι προβλέψιμο. Και παρά το γεγονός ότι οι συγγραφείς προσπαθούν να μην πέσουν οι τίτλοι τέλους, όλοι ξέρουν καλά ότι λίαν συντόμως το έργο τελειώνει. Και δεν έχει happy end!
Γ. Κουβαράς
Πηγή: e-typos