Μέσα σε αυτό το κλίμα, οι νέοι Πειραιώτες, το πιο υγιές και ελπιδοφόρο κομμάτι της κοινωνίας μας, αισθάνονται αποξενωμένοι και παραγκωνισμένοι. Δεν έχετε παρά να τους ρωτήσετε. Και όμως αξίζουν πολύ περισσότερα και σίγουρα αξίζουν πολύ περισσότερο από αυτούς που αποφασίζουν πριν από αυτούς γι’ αυτούς, αναγκάζοντάς τους μάλιστα να πληρώσουν και τον λογαριασμό.
Συγκριτικά με άλλους Δήμους, ο Δήμος μας έχει λιγότερες έως ανύπαρκτες πνευματικές εκδηλώσεις και προγράμματα.
Όμως ο Πολιτισμός, η Τέχνη, τα Γράμματα δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη. Εμείς αντίθετα έχουμε ένα πολυτελέστατο ολοκαίνουργιο κτήριο που υποτίθεται στεγάζει τον Πολιτισμό, με ανάλογο αριθμό υπαλλήλων, χωρίς αντίκρισμα.
Οι περισσότεροι μάλιστα αγνοούν και την ύπαρξή του.
Αφού λεφτά υπάρχουν για όλα αυτά, δεν θα μπορούσαμε τουλάχιστον να έχουμε έναν καλό Δημοτικό Κινηματογράφο, ένα Πνευματικό Κέντρο για κάποιες διαλέξεις, σεμινάρια, πνευματικές εκδηλώσεις,. Αλλά όλα εξαρτώνται από τι στόχους έχουμε… Και αυτοί αποκαλύπτονται στην πράξη και στα αποτελέσματα.
Β. Τσιάλτα
