κατά την χθεσινοβραδινή παράσταση του έργου του Αμερικανού Τέρενς Μακνάλι, «Corpus Christi».
Άκουσα μεταξύ άλλων τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Λαέρτη Βασιλείου να ισχυρίζεται με μισοκακόμοιρο ύφος πως αφ’ ενός τα επεισόδια που τον κατατρόμαξαν προσωπικά είναι η αρχή μεγάλης πολιτικής συμφοράς, (η νύκτα των επεισοδίων παραλληλίστηκε με την «Νύκτα των Κρυστάλλων» εγκαινιάζοντας την επιστροφή στον Ναζισμό), αφ’ ετέρου πως το έργο δεν έχει καμία σχέση με τον Χριστό, (πουθενά «δεν αναφέρεται το όνομά του στην παράστασι», καμία σχέση με την ζωή του, στην παράσταση «δεν είναι …ο ίδιος», «ο πρωταγωνιστής είναι άλλο πρόσωπο» και «έχει άλλο όνομα»), ο πρωταγωνιστής του έργου δεν έχει ομοφυλοφιλικές σχέσεις με τον Ιούδα ή με άλλους μαθητές του και ούτε οι απόστολοι είναι ομοφυλόφιλοι κλπ. Μάλιστα με ύφος συγκλονισμένου πιστού ο ελληνοαλβανός σκηνοθέτης-ηθοποιός (με τις 2 πρώτες θέσεις σε πανευρωπαϊκούς θεατρικούς διαγωνισμούς, διακρίσεις για την Ελλάδα, όπως τόνισε), ανέφερε στην παρουσιάστρια της εκπομπής την συγκλονιστική δήλωση/ομολογία που του κατέθεσε η γυναίκα από ένα ζευγάρι ηλικιωμένων θεατών (ογδόντα περίπου ετών οι άνθρωποι), πως μετά την παράσταση του έργου αισθάνθηκαν δύο φορές πιο πιστοί χριστιανοί!!
Από την μεριά της η παρευρισκόμενη Ελληνίδα (και «ορθόδοξη χριστιανή») μεταφράστρια του θεατρικού έργου Βάσια Παναγοπούλου, αφού εξέφρασε τον αποτροπιασμό, την δημοκρατική της οργή για την φασιστική αντίδραση που οδήγησε στην ματαίωση της παράστασης, αλλά και επιπλέον την απορία της για τις βίαιες αντιδράσεις, υπερθεμάτισε πως δεν είναι βλάσφημο το έργο και πως αυτοί που διαμαρτυρήθηκαν είναι –εκτός από τους χαρακτηρισμούς περί την έννοια του σκοταδισμού και του φονταμενταλιστικού φασισμού- κάτι σαν φρενοβλαβείς ή απλώς καθυστερημένοι, υπογράμμισε συντονισμένη κι αυτή στο εν πλήρη αθωότητα ύφος του παραπλεύρως ισταμένου σκηνοθέτου της, πως :
«Το περιεχόμενο δεν μπορεί να το γνωρίζει κανείς αν δεν έχει δει την παράσταση»!
Λίγο έλειψε να τρέξω να προμηθευτώ εισιτήρια μήπως και δεν προλάβω να παρακολουθήσω την απ’ ό,τι έλεγαν στην εκπομπή αθώα καλλιτεχνική δημιουργία, ένα τόσο βάναυσα συκοφαντημένο από φανατικούς αδελφούς και άλλους πνευματικό έργο. Μια κατάφωρα αδικημένη θεατρική παράσταση που μάλιστα έμοιαζε να είναι γεμάτη σύγχρονο θρησκευτικό προβληματισμό.
Αλλά για “κακή” μου τύχη είμαι ένας μικρός και μόνος …ιστολόγος.
Και επιπλέον έχω ενσωματώσει τον τηλεοπτικό δέκτη στον υπολογιστήρα μου!.
Πάμε λοιπόν στον αποστομωτικό αντίλογο.
Αφήνω το γελοίο επιχείρημα της διασήμου όσο και συστημικής δημοσιογράφου πως τάχα μου είναι ελάχιστο το ποσοστό των Ελλήνων που διαμαρτύρονται και πως τάχα μου «υπάρχουν πολλοί Έλληνες Ορθόδοξοι που δεν προσβάλλονται» από το περιεχόμενο του έργου», και χωρίς περιττά σχόλια μεταφράζω απο το άρθρο της αγγλικής έκδοσης της Wikipedia:
Λήμμα:
Κόρπους Κρίστι (έργο)
"Το Κόρπους Κρίστι είναι ένα θρησκευτικό δράμα του Τέρενς ΜακΝάλλυ που δραματοποιεί την ιστορία του Ιησού και των Αποστόλων. Γραμμένο το 1997 και πρωτοπαρουσιασμένο στην Ν. Υόρκη το 1998, παρουσιάζει τον Ιησού και τους Αποστόλους σαν γκέι άνδρες να ζούν στο σημερινό Τέξας. Χρησιμοποιεί σύγχρονες συσκευές όπως η τηλεόραση με αναχρονισμούς όπως η ρωμαϊκή κατοχή. Ο Ιούδας προδίδει τον Ιησού εξ αιτίας σεξουαλικής ζηλοτυπίας. Ο Ιησούς [ΣΣ : στο έργο] ευλογεί ομοφυλοφιλικό γάμο μεταξύ δύο αποστόλων.(…)"
Υποδοχή
"Το έργο δέχθηκε προσεκτική κριτική για την διερεύνηση ομοφυλοφιλικών θεμάτων στον Χριστιανισμό. Επίσης καταδικάστηκε από την Καθολική Λίγκα, ένα είδος ομάδας-παρατηρητήριο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, για το ότι παρουσιάζεται σ’ αυτούς ως βλασφημία, ιεροσυλία και αντιχριστιανική μισαλλοδοξία.
Ο συγγραφέας Terrence McNally, άνθρωπος ομοφυλόφιλος, δέχθηκε απειλές κατά της ζωής του καθώς το έργο παιζόταν στις Η.Π.Α. Η παραγωγή του στην Νέα Υόρκη ματαιώθηκε και στην συνέχεια αναπρογραμματίσθηκε. Τελικά η πρεμιέρα πραγματοποιήθηκε την 13η Οκτωβρίου 1998 υπο την σκηνοθεσία του Joe Mantello.(…)"
Όπως άφησα να εννοηθεί, κατέφυγα στην καταδεκτική πανσοφία της Βικιπαιδείας ταυτόχρονα με την απ’ ευθείας παρακολούθηση της εν λόγω εκπομπής. Καταλαβαίνετε λοιπόν την έκπληξή μου, όταν εκτός από τα ανωτέρω μεταφρασμένα που είπαμε, (και που μαζί με αυτά που δεν μετέφρασα σας τα παρουσιάζω στην συνέχεια, στο τέλος της ανάρτησης, και στο πρωτότυπο –για του λόγου το αληθές), διάβασα και την εξής παράγραφο: «Το έργο παρουσιάζεται εδώ και λίγες εβδομάδες στην Αθήνα, στην Ελλάδα, όπου υπέπεσε στην προσοχή δεξιών οργανώσεων καθώς και του νεοναζιστικού κόμματος της Χρυσής Αυγής. Αυτό οδήγησε ακολούθως σε βίαιες διαμαρτυρίες που έχουν ως απαίτησή την ακύρωση του έργου, καθώς και σε προπηλακισμούς κατά των ηθοποιών.
neospalamedes.blogspot.gr