Το Σάββατο, 6 Οκτωβρίου 2012 πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία η καθιερωμένη ετήσια επίσκεψη-προσκύνημα των μελών και φίλων της Λέσχης στη Ναυτική Σχολή και την πόλη της Ύδρας. Η άφιξη των συναδέλφων, αποφοίτων διαφόρων τάξεων, μετά συζύγων και φίλων στο λιμάνι της Ύδρας συμπληρώθηκε γύρω στις 12.30 το μεσημέρι και όλοι μαζί κατευθυνθήκαμε στο χώρο του μνημείου της Σχολής για ν’ αποδόσουμε φόρο τιμής στους ήρωες αποφοίτους της Σχολής που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου «εν τη εκτελέσει του προς την Πατρίδα καθήκοντος». Μέσα σε κλίμα έντονης συγκίνησης η εκδήλωσή μας άρχισε με τρισάγιο που εψάλη από τον πατέρα Γεώργιο Βλαχόπουλο, εφημέριο του Ιερού Ναού της Αγίας Βαρβάρας της Ύδρας, παρουσία του Δημάρχου Ύδρας κ. Άγγελου Κοτρώνη, του Διοικητού της Σχολής, Πλωτάρχου Λ.Σ. Ιωάννου Μπελεγρή, του Υποδιοικητού και Λιμενάρχη Ύδρας, Ανθυποπλοιάρχου Λ.Σ. Νικολάου Αλεξίου και εκπροσώπων του ηλεκτρονικού και έντυπου Τύπου της Ύδρας. Ακολούθησε η κατάθεση στεφάνου δάφνης από τον Β’ Αντιπρόεδρο του Δ.Σ. της Λέσχης καπετάν Δημήτρη Παπαχαρίση εκ μέρους όλων των μελών της Λέσχης και των αποφοίτων της Σχολής και τηρήθηκε τιμητική σιγή ενός λεπτού στη μνήμη των νεκρών ηρώων συναδέλφων.
Στη συνέχεια ο Πρόεδρος του Δ.Σ. της Λέσχης καπετάν Βαγγέλης Τσιγκάρης καλωσόρισε τους παρευρισκομένους και αναφέρθηκε στους σκοπούς της ετήσιας επίσκεψης-
Τελειώνοντας την ομιλία του ο κ. Τσιγκάρης δεν παρέλειψε να τονίσει τη σημαντική βοήθεια του Δημάρχου Ύδρας κ. Άγγελου Κοτρώνη στις προσπάθειες του Δ.Σ. της Λέσχης και τη μεγάλη του συμβολή στο ιδιαίτερα ικανοποιητικό αποτέλεσμα της διατήρησης εν λειτουργία της αγαπημένης μας Σχολής.
Ακολούθησε χαιρετισμός του Δημάρχου Ύδρας κ. Κοτρώνη, ο οποίος καλωσόρισε και ευχαρίστησε τους παρευρισκομένους για την επίσκεψή τους στην Ύδρα και συνεχάρη τα μέλη και τους φίλους της Λέσχης για τη θεσμική υποχρέωση που έχουν αναλάβει να αποδίδουν κάθε χρόνο στη Σχολή και τους αδικοχαμένους στον τελευταίο πόλεμο συναδέλφους τους το σεβασμό και την τιμή που τους ανήκουν. Τέλος ο κ. Κοτρώνης αναφέρθηκε στη στενή συνεργασία του με τον Πρόεδρο και τα μέλη του Δ.Σ. της Λέσχης και τόνισε για μια ακόμη φορά ότι θα βρίσκεται πάντα κοντά στους αποφοίτους της Σχολής υποστηρίζοντας κάθε δίκαιο αίτημα τους για το καλό της Σχολής και της Ύδρας.
Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε όλοι στο χώρο των αιθουσών διδασκαλίας της Σχολής, όπου πραγματοποιήθηκε ηλεκτρονική παρουσίαση σειράς φωτογραφιών σχετικών με τη ζωή μας στη Σχολή και τη δραστηριότητα της Λέσχης, που με μεράκι είχε ετοιμάσει ο καπετάν Μιχάλης Μπαλαφούτης. Μετά το τέλος της προβολής, λόγω του μεγάλου αριθμού των συμμετεχόντων στην εκδήλωση, αναγκαστήκαμε να «μοιραστούμε» σε διάφορα εστιατόρια της Ύδρας για να γευματίσουμε αφού το εστιατόριο της Σχολής παραμένει ακόμη κλειστό.
Ο χρόνος στη συνέχεια ήταν ελεύθερος για ξεκούραση ή βόλτα στην πόλη μέχρι την ώρα της αναχώρησης από την Ύδρα για όσους προτίμησαν να επιστρέψουν στον Πειραιά αυθημερόν. Όσοι παραμείναμε στην Ύδρα συγκεντρωθήκαμε το βράδυ του Σαββάτου στη γνωστή ταβέρνα «Ξερή Ελιά» του καλού φίλου της Λέσχης Στέφανου Ντούσκου, όπου απολαύσαμε, όπως πάντα, εξαιρετικό φαγητό και σιγοτραγουδήσαμε, συνοδεία κιθάρας και καλού κρασιού, παλιά κυρίως λαϊκά τραγούδια που γύρισαν τη μνήμη μας πολύ πίσω στο παρελθόν, στα αξέχαστα πέτρινα μα ευλογημένα ταυτόχρονα χρόνια που ζήσαμε στη Σχολή και την Ύδρα.
Την Κυριακή το πρωί τελέσαμε μνημόσυνο μετά τη θεία λειτουργία στον Ιερό Ναό της Αγίας Βαρβάρας στη μνήμη είκοσι αποφοίτων της τάξεως 1955-1959 που έχουν φύγει από τη ζωή και στη συνέχεια επισκεφθήκαμε το Μητροπολιτικό Ναό της Παναγίας της Φανερωμένης και το Εκκλησιαστικό Μουσείο, την οικία του Ναυάρχου Λάζαρου Κουντουριώτη, που σήμερα λειτουργεί ως παράρτημα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, ως και το εντυπωσιακό Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο της Ύδρας, στο οποίο μας ξενάγησε ο καλός φίλος της Λέσχης κ. Παναγιώτης Τσίτσιζας. Ο εξαιρετικός καιρός μας επέτρεψε ν’ απολαύσουμε περιπάτους όχι μόνο μέσα στα όμορφα σοκάκια της πόλης αλλά και πέρα απ’ το λιμάνι, μέχρι το Καμίνι από τη μια πλευρά και το Μανδράκι απ’ την άλλη, θαυμάζοντας τη θέα του μαγευτικού τοπίου που συνθέτουν η Ύδρα, η θάλασσά της και τα απέναντι βουνά της Αργολίδας.
Όταν ήλθε η ώρα της επιστροφής ήμασταν όλοι γεμάτοι από …Ύδρα. Ύδρα παλιά με μνήμες από τα χρόνια της Σχολής και Ύδρα σύγχρονη με νωπές εντυπώσεις. Με την καρδιά μας ν’ αρμενίζει σ’ ένα απέραντο γαλάζιο και το νου μας πλημμυρισμένο από ευωδιά ιστορίας και μνήμης πήραμε το δρόμο της επιστροφής με την ελπίδα ότι του χρόνου θα αξιωθούμε να ξαναζήσουμε με αγαπημένους μας ανθρώπους, συμμαθητές και συναδέλφους παρόμοιες στιγμές.