Βρεθήκαμε στην στις 6 Οκτωβρίου στην τελετή του Αγιασμού του δραστήριου Συλλόγου Γυναικών Πελοποννήσου και Ιονίων Νήσων και μέσα στη χαρά που έπρεπε να επικρατεί διακρίναμε θλίψη και δυσανασχέτηση.Από τις πληροφορίες που καταφέραμε να συγκεντρώσουμε καταλάβαμε ότι το θέμα είχε να κάνει με το Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας, το οποίο ο Σύνδεσμος εδώ και πολλά χρόνια βοηθά εθελοντικά και ανιδιοτελώς.
Ο Πρόεδρος του Χατζηκυριακείου κ. Μιχάλης Στρουμπούλης ζήτησε, όπως μάθαμε τις παραιτήσεις των Κυριών της Εφορείας του Ιδρύματος. Η σκληρή και άκομψη αυτή ενέργεια του κ. Προέδρου που σε μια στιγμή μηδένισε την εθελοντική προσφορά και το έργο ζωής, δεκάδων χρόνων, της Εφορείας Κυριών, δεν συνάδει με τους ευγενείς σκοπούς του Ιδρύματος και σημαίνει τουλάχιστον αχαριστία, αφού το έργο και η προσφορά της Εφορείας Κυριών είναι μεγάλο και έχει συνέχεια.
Το ανήκουστο αυτό γεγονός που πλανιόταν στα χείλη όλων δεν άφησε να φανούν τα χαμόγελα και η αισιοδοξία που πάντοτε επικρατεί στις γιορτές του Συνδέσμου.
Γιατί συμβαίνουν αυτά;
Τους εθελοντές δεν τους απολύουν με τόσο σκληρό τρόπο κ. Πρόεδρε.
Ποιο παράδειγμα βλέπουν τα ορφανά κοριτσόπουλα του Ιδρύματος που είχαν τις Κυρίες της Εφορείας σαν πραγματικές μανάδες τους;